Trzyletni termin, o którym mowa w art. 145 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, dotyczy rozstrzygnięcia przez organ pierwszej instancji o ustaleniu opłaty adiacenckiej.

Wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością dysponujący 98 z 100 udziałów spółki jest właścicielem prawie całego kapitału zakładowego i jemu przypada prawie cały zysk z działalności spółki, nadto z racji swojej pozycji w zgromadzeniu wspólników, będącej konsekwencją wielkości posiadanych udziałów, sam decyduje o strategicznych sprawach spółki, a z uwagi na status prezesa jednoosobowego

Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając skargę kasacyjną na mocy art. 153 p.p.s.a., jest związany wyrażoną uprzednio przez WSA w prawomocnym wyroku oceną prawną i jest zobligowany do podporządkowania się jej w pełnym zakresie, bez względu na to czy ją podziela.

Pojęcie "rażącego niedbalstwa" użyte w art. 827 § 1 k.c. nie może być traktowane za równoznaczne z pojęciem "należytej staranności", o jakim mowa w art. 355 k.c. "Rażące niedbalstwo" to coś więcej niż brak zachowania zwykłej staranności w działaniu. Wykładnia tego pojęcia powinna zatem uwzględniać kwalifikowaną postać braku zwykłej lub podwyższonej staranności w przewidywaniu skutków. Chodzi tu o takie

1. Publiczne rozgłośnie radiowe mają obowiązek stosowania art. 86 ust 2a ustawy o VAT do nabywanych towarów i usług, których nie da się przypisać wyłącznie do czynności opodatkowanych i zwolnionych od VAT, gdyż oprócz czynności wpisujących się w ramy działalności gospodarczej, wykonują także inne czynności, nałożone przepisami ustawy o radiofonii i telewizji, leżące poza zakresem ustawy o VAT. 2. Skoro

W sytuacji, gdy podatnik nie zapłaci podatku za granicą, w ogóle nie dochodzi do podwójnego opodatkowania. Tym samym, jeśli podatnik nie uiszcza za granicą podatku, nie będą mogły mieć zastosowania przepisy art. 27 ust. 9 lub ust. 9a u.p.d.o.f., a w konsekwencji nie będzie on mógł skorzystać z ulgi abolicyjnej określonej w art. 27g u.p.d.o.f.

Organy podatkowe są uprawnione odmówić podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli obiektywne przesłanki wskazują, że wiedział on lub powinien był wiedzieć, iż transakcja mająca stanowić podstawę prawa do odliczenia wiązała się z przestępstwem lub nadużyciem w zakresie podatku od wartości dodanej. Dla zakwestionowania prawa do odliczenia podatku naliczonego wystarczające jest wykazanie

Uznanie, że faktury nie odzwierciedlają rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, bowiem podmioty widniejące na tych fakturach jako ich wystawcy nie dokonały dostawy towarów lub świadczenia usług - w sytuacji wykazania braku należytej staranności - uzasadnia pozbawienie podatnika prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur na podstawie art. 88 ust. 3a pkt

1. Szczególną moc dowodową ksiąg podatkowych wyrażoną w przepisie art. 193 § 1 Ordynacji podatkowej interpretować należy jako zakaz określania w postępowaniu podatkowym elementów mających wpływ na wysokość podatku, bez uprzedniego odniesienia się w sposób uregulowany prawem do prowadzenia ksiąg w sposób nierzetelny lub wadliwy. Możliwość przyjęcia za podstawę rozstrzygnięcia innego stanu, niż ten wynikający