Rola sądu badającego skargę na bezczynność ogranicza się do sprawdzenia, czy organ podjął stosowne działanie (działanie, do którego był zobowiązany) i nie może polegać na merytorycznym rozstrzyganiu sprawy.

Rola sądu badającego skargę na bezczynność ogranicza się do sprawdzenia, czy organ podjął stosowne działanie (działanie, do którego był zobowiązany) i nie może polegać na merytorycznym rozstrzyganiu sprawy.

Rola sądu badającego skargę na bezczynność ogranicza się do sprawdzenia, czy organ podjął stosowne działanie (działanie, do którego był zobowiązany) i nie może polegać na merytorycznym rozstrzyganiu sprawy.

Rola sądu badającego skargę na bezczynność ogranicza się do sprawdzenia, czy organ podjął stosowne działanie (działanie, do którego był zobowiązany) i nie może polegać na merytorycznym rozstrzyganiu sprawy.

Jeżeli przychód sprzedającego ze sprzedaży (w rozpatrywanej sprawie część tego przychodu) rozliczany jest przez kupującego w ten sposób, że dokonuje on wpłaty na rachunek wierzyciela sprzedającego w celu zwolnienia go z zobowiązania, wartość ta nie może być wydatkowana później na własne cele mieszkaniowe sprzedającego.

Rola sądu badającego skargę na bezczynność ogranicza się do sprawdzenia, czy organ podjął stosowne działanie (działanie, do którego był zobowiązany) i nie może polegać na merytorycznym rozstrzyganiu sprawy.

Pominięcie dowodu na podstawie art. 217 § 3 k.p.c. może mieć miejsce jedynie, gdy okoliczności faktyczne zostały wyjaśnione zgodnie z twierdzeniami strony wnioskującej o przeprowadzenie określonego dowodu. Taka sytuacja nie miała w sprawie miejsca, co jest równoznaczne z pozbawieniem skarżącej możliwości udowodnienia jej twierdzeń. Ponadto, odmowa przeprowadzenia dowodu, mimo niewyjaśnienia spornych

Zasadność powództwa z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. ocenia się według stanu rzeczy w chwili orzekania. Zastosowanie tego przepisu dotyczy więc takiej sytuacji, w której w chwili poprzedzającej wystąpienie okoliczności uzasadniającej zastosowanie ochrony przewidzianej w art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., zobowiązanie jeszcze nie wygasło.

1. Błąd, o którym mowa w art. 84 § 1 k.c, nie może odnosić się do oczekiwania co do przyszłego rozwoju sytuacji, zarówno w zakresie cech przedmiotu umowy, jak i sposobu jej wykonania. 2. W świetle art. 65 § 1 k.c. dla prawidłowej wykładni oświadczeń woli, także jeżeli są one objęte dokumentem, znaczenie ma nie tylko wynik analizy językowej, lecz również kontekst sytuacyjny, w jakim składane są oświadczenia

Stroną postępowania administracyjnego o stwierdzenie nabycia z mocy prawa przez gminę z dniem 27 maja 1990 r. własności nieruchomości stanowiącej dotychczas własność Skarbu Państwa, prowadzonego na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 18 ust. 2 przepisów wprowadzających, jest - poza daną gminą - jedynie podmiot, któremu do przedmiotowej nieruchomości przysługuje tytuł prawnorzeczowy albo prawo zarządu

Działanie na podstawie przepisów prawa, o którym mowa w art. 120 Ordynacji podatkowej, oznacza działanie na podstawie obowiązującej normy prawnej, konieczność prawidłowego ustalenia znaczenia tej normy oraz niewadliwego dokonania subsumcji i prawidłowe ustalenie skutków prawnych. Dotyczy to stosowania zarówno norm prawa materialnego, jak i procesowego.