Przymiot strony przysługuje podmiotowi, któremu przepisy prawa przyznają interes prawny. Interes prawny musi być konkretny, indywidualny i sprawdzalny obiektywnie. Stwierdzenie istnienia takiego interesu wymaga wykazania związku o charakterze materialnoprawnym między obowiązującą normą prawa administracyjnego a sytuacją prawną konkretnego podmiotu prawa polegającą na tym, że decyzja administracyjna
Odwołanie wniesione przez stowarzyszenie będące osobą prawną, które zostało podpisane niezgodnie ze sposobem reprezentacji tej osoby - jest dotknięte brakiem formalnym, który jest tożsamy z brakiem podpisu osoby wnoszącej odwołanie. Zatem organ odwoławczy, do którego wpłynęło takie odwołanie, powinien - zamiast rozstrzygać o niedopuszczalności odwołania na podstawie art. 134 ustawy z dnia 14 czerwca
Skoro organ ma obowiązek wstrzymać wykonanie decyzji z urzędu, w każdym stadium postępowania aż do wydania decyzji, jeżeli istnienie wady powodującej nieważność stało się już prawdopodobne, chociaż nie będzie ono jeszcze pewne i stwierdzone, to a contrario organ nie może abstrahować od faktu, że we właściwym trybie została już rozstrzygnięta, chociażby w sposób nieostateczny, kwestia nieważności decyzji
Opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi ma charakter publicznoprawny i jest oderwana od faktycznej ilości wytwarzanych i odbieranych przez gminę odpadów, ustawodawca, w art. 6i ust. 1 pkt 1 u.c.p.g ustanowił bowiem domniemanie, że na zamieszkałych nieruchomościach powstają odpady, co jest zgodne z logiką i doświadczeniem życiowym.
Zasada związania granicami skargi kasacyjnej determinuje zakres kontroli instancyjnej, jaką Naczelny Sąd Administracyjny powinien podjąć w celu stwierdzenia ewentualnej wadliwości zaskarżonego orzeczenia. Wywołane skargą kasacyjną postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym nie polega na ponownym rozpoznaniu sprawy w jej całokształcie, lecz na kontroli zaskarżonego rozstrzygnięcia w zakresie
Pojęcie interesu społecznego we wszczęciu postępowania administracyjnego nie powinno być ograniczane tylko do interesu samej organizacji społecznej, lecz powinno służyć ochronie wartości wspólnych dla większej liczby podmiotów. Wartościami tymi mogą być przykładowo ochrona życia i zdrowia mieszkańców, poprawa warunków bezpieczeństwa na danym terenie. W orzecznictwie wskazywano, że w interesie społecznym
Podkreślić należy, iż zasadniczym celem skargi zarówno na przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego (jak też na bezczynność organu), jest dyscyplinowanie organu administracji poprzez zwalczanie niepożądanego stanu polegającego na braku należytej aktywności organu oraz braku stosownej dynamiki podejmowanych czynności.
Konstrukcja prawna bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku, zdefiniowanego w art. 6 pkt 1 ustawy o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, dotyczy odpowiedzialności prewencyjnej. Podstawę do podejmowania działań prewencyjnych stanowi wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia szkody w środowisku. Szkoda może zostać uznana za wysoce prawdopodobną, jeżeli jest typowym skutkiem prowadzonego
Regulamin pracy nie może ingerować w przepisy rangi ustawowej regulujące przesłanki rozwiązywania umów o pracę.
W orzecznictwie wskazywano, że w interesie społecznym jest, w szczególności, niedopuszczenie do sytuacji, w której wskutek nieprawidłowego zabudowania terenu dojdzie do powstania nieodwracalnych zmian w otoczeniu. Jeżeli organizacja społeczna podnosi, że w wyniku realizacji inwestycji zostaną przekroczone np. normy jakości powietrza, to wywody, które przedstawia nie muszą już prowadzić do wniosku,
Trybunał Konstytucyjny uznał, że regulacja godzi w konstytucyjne nakazy ochrony rodziny i opieki nad rodziną w ogólności (art. 18 Konstytucji) oraz szczególnej pomocy władz publicznych rodzinom w trudnej sytuacji materialnej i społecznej (art. 71 Konstytucji). Trzeba mieć na uwadze, że świadczenie pielęgnacyjne zastąpiło zasiłek stały przewidziany w ustawie o pomocy społecznej z 1990 r., zatem teza
Należy mieć na uwadze, że jako akt prawa miejscowego, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego decydując o ograniczeniach w sposobie wykorzystywania prawa własności powinien stanowić o tym w sposób czytelny i budzący jak najmniej wątpliwości interpretacyjnych. Jeżeli tego nie czyni, budząc wątpliwości zasadniczej natury, np. co do przeznaczenia terenu, to może stanowić zagrożenie dla standardów