Za błędne i nieaktualne uznać należy zawarte w końcowej części uzasadnienia zaskarżonego wyroku wskazania co do ponownego rozpoznania sprawy i konieczności ustalania przez organ, czy rodzaj zgłoszonych robót budowlanych mieści się w ramach zwykłego zarządu nieruchomością wspólną, czy też zarząd ten przekracza. Uchylenie decyzji organów obu instancji i uznanie w ten sposób niezasadności wniesionego

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wielokrotnie wskazywano, że prawidłowo sporządzone uzasadnienie wyroku powinno zawierać ustosunkowanie się do zarzutów skargi i ocenę ich zasadności w aspekcie wpływu na legalność kontrolowanych aktów. Akcentuje się przy tym, że pominięcie w uzasadnieniu wyroku istotnych kwestii podnoszonych przez stronę w zarzutach uniemożliwia prawidłową kontrolę

Obowiązek podporządkowania się ocenie prawnej wyrażonej w wyroku sądu administracyjnego może być wyłączony tylko w wypadku istotnej zmiany stanu prawnego lub faktycznego. Powszechnie przyjmuje się, że od takiej oceny prawnej można odstąpić np. gdy stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować

W orzecznictwie sądów administracyjnych zarysował się natomiast jednolity pogląd, iż nie można uznać za skuteczne zarzuty strony skarżącej wobec ustaleń organów administracji co do oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dokonanych na podstawie karty informacyjnej przedsięwzięcia w sytuacji, gdy strona skarżąca nie zaoferowała żadnych konkretnych dowodów wskazujących na wadliwość tychże ustaleń

Zgłaszając oparte na tożsamych podstawach wnioski o umorzenie postępowania egzekucyjnego zarówno w formie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego, jak i w formie wniosku o umorzenie egzekucji administracyjnej, zobowiązany nie może oczekiwać, że drugie z tych postępowań będzie przedłużeniem postępowania pierwszego, umożliwiając jego dodatkową, pozainstancyjną weryfikację, względnie

W orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje pogląd, iż sprawy dotyczące odwołania nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w szkole należą do kategorii spraw z zakresu prawa pracy i w związku z tym, zgodnie z art. 1 Kodeksu postępowania cywilnego, rozpoznawane winny być przez sądy pracy. Wskazuje się, że odwołanie nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w szkole nie jest co prawda czynnością rozwiązującą

Z kolei w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentowany jest pogląd, że odwołanie nauczyciela ze stanowiska dyrektora szkoły chociaż wywołuje skutki w sferze stosunku pracy, to jednak generalnie nie jest czynnością prawa pracy. Powoduje tylko pozbawienie nauczyciela stanowiska dyrektora szkoły, nie zaś zatrudnienia na stanowisku nauczyciela.

W tym miejscu jeszcze raz przypomnieć należy, że postępowanie zabezpieczające, o którym mowa w art. 33 o.p., przeprowadzone w toku postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej przed wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, jest postępowaniem odrębnym od postępowania kontrolnego czy postępowania wymiarowego zmierzającego do określenia zobowiązania podatkowego.

Korzystanie z zeznań złożonych w innych niż podatkowe postępowaniach samo w sobie nie narusza zasady czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym ani też nie może naruszać jakichkolwiek innych przepisów Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że swobodną oceną dowodów w rozumieniu art. 191 O.p. przeprowadzoną przez organy podatkowe objęte są też materiały (dowody) uzyskane z innych postępowań, w tym

Regulacja prawna art. 141 § 4 p.p.s.a. nie stanowi podstawy prawnej dokonywania ustaleń stanu faktycznego sprawy, a więc zarzut kasacyjny na tej tylko podstawie ustaleń tych nie może zakwestionować.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentowany jest pogląd, że odwołanie nauczyciela ze stanowiska dyrektora szkoły chociaż wywołuje skutki w sferze stosunku pracy, to jednak generalnie nie jest czynnością prawa pracy. Powoduje tylko pozbawienie nauczyciela stanowiska dyrektora szkoły, nie zaś zatrudnienia na stanowisku nauczyciela.

Trzeba podkreślić, że nawet wiążące wytyczne i wykładnia prawa nie zwalniają sądu meriti od dokonania własnych ustaleń i rozważań. Niepodobna zaaprobować powielenia w uzasadnieniu wyroku in extenso myśli i wywodów Sądu II instancji zawartych w wyroku uchylającym. Po wtóre granice związania uregulowane w art. 190 P.p.s.a. oczywiście nie obejmują materii faktycznej, bo dotyczą jedynie sfery prawa, a

Dokonując kontroli prawidłowości zgłoszenia sprzeciwu sąd administracyjny nie jest związany wydanym zaświadczeniem o zgodności inwestycji z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, podobnie jak i organ badając czy zgłoszenie zmiany sposobu użytkowania nie narusza obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zaznaczyć należy, że zasadniczo przedmiotem postępowania nadzwyczajnego jest weryfikacja prawidłowości dokonania autorytatywnej konkretyzacji normy materialnego prawa administracyjnego z zachowaniem reguł wyznaczonych przepisami prawa procesowego. Trzeba mieć również na uwadze, że decyzja administracyjna jest efektem stosowania prawa, a jej treścią jest ustalenie w sposób wiążący kwalifikacji faktów

Przeprowadzona analiza ustaleń stanu faktycznego sprawy pozwala na poprawną ocenę legalności decyzji, bo umożliwia właściwą subsumpcję faktów pod przepis prawa materialnego, umożliwia stronom postępowania poznanie sposobu rozumowania i argumentacji sądu, a w dalszej perspektywie dokonanie przez Naczelny Sąd Administracyjny oceny zarzutów zawartych w skardze kasacyjnej. W judykaturze wielokrotnie akcentuje

Termin do wystąpienia o odszkodowanie biegnie indywidualnie dla każdego ze współwłaścicieli i upływ ustawowego terminu powoduje wygaśnięcie roszczenia w sytuacji niewystąpienia z wnioskiem. Przyjęcie odmiennego poglądu, iż złożenie wniosku przez jednego ze współwłaścicieli wszczynałoby postępowanie administracyjne, w toku którego pozostali współwłaściciele mogliby zgłaszać - po upływie określonego

Osobą pobierającą stypendium w okresie odbywania szkolenia, na które została skierowana przez powiatowy urząd pracy w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2016 r., poz. 963 ze zm.) jest osoba, której świadczenie to zostało przyznane i postawione do jej dyspozycji (wydane), niezależnie od tego, czy uprawniony