Przesłanka wznowieniowa z art. 240 § 1 pkt 11 Ordynacji podatkowej polega na tym, że orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ma wpływ na treść decyzji ostatecznej. W przepisie tym chodzi o taką sytuację, w której decyzja ostateczna została wydana z zastosowaniem przepisów prawa krajowego, będących implementacją do porządku krajowego norm unijnych lub bezpośrednio norm prawa unijnego,

Fiskus nie może pomniejszyć kosztów podatkowych przedsiębiorcy wyłącznie z tego powodu, że środki pomocowe nie wpłynęły na odrębny rachunek bankowy .

W doktrynie jednoznacznie przyjęto, że warunkiem zastosowania art. 135 p.p.s.a., który uszczegóławia zasadę niezwiązania wojewódzkiego sądu administracyjnego granicami skargi, upoważniając ten sąd do orzekania także o aktach lub czynnościach niezaskarżonych rozpoznawaną skargą ale wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w danej sprawie administracyjnej, jest stwierdzenie przez

Przyjmuje się, że nieważność decyzji administracyjnej musiała istnieć już w dacie orzekania o niej, natomiast samo stwierdzenie nieważności decyzji autorytatywnie wskazuje na jej ciężką wadliwość, obarczającą ją od dnia wydania czyli ze skutkiem ex tunc. Ocena stanu prawnego jest określona samą konstrukcją stwierdzenia nieważności.

Naruszenie interesu prawnego jest przesłanką przyznania legitymacji do wniesienia na uchwałę organu samorządu terytorialnego skargi do sądu administracyjnego, co nie oznacza uzasadnienia podstaw do stosowania sankcji nieważności wobec zaskarżonej uchwały.

Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa o braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie w sytuacji, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody uchybienia nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.

Motywy wyroku mają przekonać o słuszności rozstrzygnięcia i to zarówno jeśli chodzi o przyjętą podstawę prawną, jak i w zakresie ustaleń faktycznych poczynionych w postępowaniu administracyjnym, które jest kontrolowane. Ponadto powinny one zawierać podstawę prawną rozstrzygnięcia. Tylko naruszenia takich wymogów uzasadnienia mogą stanowić podstawę formułowania zarzutu niepełnego zebrania materiału