Jedynie od sądu orzekającego zależy, czy w konkretnej sprawie zasadne jest wniesienie pytania prawnego co do zgodności aktu normatywnego z konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi lub ustawą. Wystąpienie z pytaniem prawnym należy do uprawnień sądu orzekającego, ustawodawca nie przewidział zaś możliwości kontroli sposobu korzystania z tego uprawnienia.

Źródłem interesu prawnego jak i uprawnienia jest norma prawna ogólna i abstrakcyjna (akt normatywny) lub jednostkowa i konkretna (decyzja) mająca źródło w przepisach prawa materialnego (nie tylko materialnego prawa administracyjnego). Z tych względów podstawę legitymacji procesowej strony musi stanowić przepis prawa materialnego wskazujący na własne prawo (interes prawny) lub obowiązek podmiotu, które

Przede wszystkim skarga kasacyjna nie wskazuje podstaw, w ramach których strona stawia zarzuty naruszenia konkretnych przepisów oraz nie wyjaśnia charakteru tych naruszeń zwłaszcza w zakresie przepisów procesowych. Jest to niewątpliwie uchybienie przepisom prawa, które w przypadku profesjonalnych środków prawnych, a takim jest skarga kasacyjna, nie powinno mieć miejsca.

Jednocześnie przyjmuje się, że na zakwalifikowanie aktu do kategorii decyzji nie ma wpływu nazwa tego aktu. W orzecznictwie NSA wyraża się stanowisko, zgodnie z którym do uznania przejawu działalności organu administracji publicznej za decyzję administracyjną, a w konsekwencji do poddania go kontroli sądowej wystarcza, że dane rozstrzygnięcie zawiera minimum niezbędnych elementów formalnych tj. oznaczenie

Przedmiotem skargi mogą być zarzuty formalnoprawne odnoszące się do regulacji dotyczących przeprowadzenia konkretnej czynności egzekucyjnej.

Przepis art. 6 ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. (Dz.U. Nr 19, poz. 239),nowelizującej Kartę Nauczyciela nie pozbawia nauczyciela możliwości zaliczenia do stażu wymaganego przez art. 88 KN zatrudnienia w placówce kształcenia artystycznego (pałacu młodzieży) w charakterze nauczyciela. Przepis art. 6 ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw

Orzecznictwo sądów administracyjnych wskazuje, że w art. 133 § 1 p.p.s.a. określono moment decydujący i miarodajny dla oceny stanu prawnego i faktycznego sprawy poddanej jego kontroli. Obowiązek orzekania przez wojewódzki sąd administracyjny na podstawie akt sprawy oznacza nie tylko, że akta te stanowią podstawę faktyczną rozstrzygnięcia. Przepis ten nakłada na wojewódzki sąd administracyjny obowiązek

Podkreślenia wymaga, iż skuteczne zakwestionowanie stanu faktycznego w skardze kasacyjnej może nastąpić poprzez stawianie zarzutów o charakterze procesowym. Skarga kasacyjna nie wskazuje jednak żadnych konkretnych przepisów postępowania, które miałby naruszyć Sąd pierwszej instancji, co oznacza, że NSA nie może rozpoznać merytorycznie tych zarzutów z uwagi na wadliwość ich skonstruowania.

Udział organizacji społecznej w postępowaniu administracyjnym na prawach strony nie może służyć partykularnym celom samej organizacji społecznej, lecz musi odpowiadać wymaganiom racjonalnie pojmowanej kontroli społecznej nad postępowaniem administracyjnym w sprawach indywidualnych i działaniem w nim organów administracyjnych.