Opodatkowanie wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa nie narusza art. 7 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Dyrektywy 69/335/EWG, w zw. z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i ust. 2 pkt 2 oraz art. 2 pkt 4 u.p.c.c., skoro stosownie do art. 6 ust. 1 u.p.t.u., w brzmieniu obowiązującym od dnia akcesji do 30 listopada 2008 r., przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania

Istnieje w orzecznictwie zasada, wedle której w przypadku, gdy transakcja jest związana z oszustwem, wymagane jest działanie podmiotu w dobrej wierze, aby mógł on skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Warunek "dobrej wiary" spełnia podatnik, który nie tylko nie uczestniczy czynnie w oszustwie, ale również nawet nie wie i nie może wiedzieć, że bierze w nim udział. Jest wymagane, aby

Art. 9a ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. zawiera wyłącznie jeden rodzaj grupowania transakcji tj.: usługi, sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych oraz udostępnienie wartości niematerialnych i prawnych. Określony w nim limit 30.000 euro, obejmuje transakcje jednego z tych świadczeń i w tych ramach należy ustalać przekroczenie tego limitu.