W świetle art. 70 § 1 i art. 208 § 1 Op w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2005 r., po upływie terminu przedawnienia, nie jest dopuszczalne prowadzenie postępowania podatkowego i orzekanie o wysokości zobowiązania podatkowego, które wygasło przez zapłatę.
O prawie do odliczenia decydują wyłącznie wskazane przepisy ustawy o VAT. W ich świetle faktura rzetelna od strony podmiotowej i przedmiotowej tzn. dokumentująca rzeczywiste zdarzenie gospodarcze pomiędzy jej wystawcą a odbiorcą, daje jej odbiorcy uprawnienie do odliczenia wykazanego w niej podatku.
Wobec braku definicji ustawowej pojęcia oferty publicznej przy interpretacji tego pojęcia odwołać się należy do wykładni językowej tych pojęć. Wywodzi się zatem, że przez ofertę publiczną rozumieć należy taką, która skierowana jest do ogółu ludzi, do nieograniczonego kręgu osób.
Art. 272 § 1 p.p.s.a. stanowi podstawę wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego w każdym przypadku, gdy orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania z Konstytucją, umową międzynarodową lub ustawą, obejmuje akt normatywny, jaki stosował lub powinien zastosować sąd administracyjny lub organ administracji publicznej w danej sprawie.
Zarówno z przepisów Ordynacji podatkowej, jak i u.p.d.o.f. nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać (wskazać) przekonujące dowody pozwalające na ustalenie faktu poniesienia kosztów w celu uzyskania
Zgodnie z art. 153 P.p.s.a. ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia. Aby więc regulacja ta mogła zostać zrealizowana i wykorzystana w dalszym (po wyroku) postępowaniu w sprawie, zalecenia w zakresie tegoż dalszego postępowania
Garaż stanowiący przedmiot odrębnej własności, usytuowany w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, podlega opodatkowaniu wyższym podatkiem – według stawki przewidzianej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Art. 272 § 1 p.p.s.a. stanowi podstawę wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego w każdym przypadku, gdy orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania z Konstytucją, umową międzynarodową lub ustawą, obejmuje akt normatywny, jaki stosował lub powinien zastosować sąd administracyjny lub organ administracji publicznej w danej sprawie.
Sama formalna poprawność faktury nie jest wystarczająca do uwzględnienia wynikającego z niej wydatku do kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli zatem podatnik dysponuje na potwierdzenie dokonania, np. transakcji zakupu usług, określonym dokumentem, z którego wynika, iż usługi te zostały nabyte od wskazanego w tym dokumencie podmiotu, a postępowanie dowodowe wykaże, iż podmiot taki nie świadczył usług
W świetle art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit a) ustawy o VAT podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług przewidzianego w tej ustawie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatku wynikającego z faktury, dokumentującej faktycznie zrealizowaną przez jej wystawcę czynność podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem. W przypadku
Dokonanie zapisów w księgach podatkowych na podstawie faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych nie pozbawia skarżącego prawa do zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Stwierdzenie nierzetelności faktur może prowadzić do ustalenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania oraz że dla zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów nie jest
Obligatoryjna zamiana grzywny na zastępczą karę aresztu
1. Przepis art. 23 ust. 1 ustawy o pracownikach samorządowych stanowi samodzielną instytucję prawa urzędniczego umożliwiającą pracodawcy samorządowemu przeniesienie urzędnika na inne stanowisko w drodze jednostronnej czynności, nie wymagającej zastosowania wypowiedzenia zmieniającego z art. 42 k.p. 2. Dopuszczenie możliwości jednostronnego przeniesienia urzędnika może powodować oprócz zmiany stanowiska