W wypadku państwa takiego jak Polska art. 7 ust. 1 dyrektywy 69/335, zmienionej dyrektywą 85/303, powinien być interpretowany w ten sposób, że przewidziane w nim obowiązkowe zwolnienie dotyczy wyłącznie czynności objętych zakresem zastosowania tej dyrektywy (ze zmianami), które w dniu 1 lipca 1984 r. były w tym państwie zwolnione od podatku kapitałowego lub opodatkowane stawką wynoszącą 0,5% lub niżej

Współdziałanie w celu realizacji przedsięwzięcia nie jest wzajemnym świadczeniem usług. Dlatego współpracujące ze sobą firmy nie muszą wystawiać faktur i płacić podatku od wzajemnych rozliczeń.

Handlujący musi udowodnić, że ma prawo do szczególnej procedury opodatkowania. W przeciwnym razie płaci daninę według zasad ogólnych.

Powaga rzeczy osądzonej nie obowiązuje, jeśli w kolejnym procesie dotyczącym tej samej sprawy powód powołuje się na inną podstawę prawną.

Wierzyciel jest związany wyborem dłużnika, którego wola co do zaliczenia spełnionego przez niego świadczenia na poczet określonego długu może być wyrażona w dowolny sposób, a interpretacja jego woli podlega zasadom określonym w art. 65 § 1 k.c. O zamiarze dłużnika może też świadczyć wysokość spełnionego świadczenia, która również pozwala domniemywać, że zamiarem dłużnika było zaspokojenie tego długu