Powaga rzeczy osądzonej nie obowiązuje, jeśli w kolejnym procesie dotyczącym tej samej sprawy powód powołuje się na inną podstawę prawną.

Wierzyciel jest związany wyborem dłużnika, którego wola co do zaliczenia spełnionego przez niego świadczenia na poczet określonego długu może być wyrażona w dowolny sposób, a interpretacja jego woli podlega zasadom określonym w art. 65 § 1 k.c. O zamiarze dłużnika może też świadczyć wysokość spełnionego świadczenia, która również pozwala domniemywać, że zamiarem dłużnika było zaspokojenie tego długu

W wypadku zawarcia umowy o świadczenie przez osobę trzecią musi występować w tle stosunek uzasadniający gospodarczo przyrzeczenie świadczenia osoby trzeciej przez przyrzekającego.

W wypadku orzeczenia oddalajacego apelacje, opartego na materiale zgromadzonym przed sadem I instancji, wystarczy stwierdzenie, ze sad odwoławczy ustalenia sadu I instancji podziela i przyjmuje za własne. Inaczej jest w wypadku zmiany orzeczenia. Wtedy sad II instancji obowiazany jest dokonac własnych ustalen, wskazujac, na jakich dowodach je oparł, a takze motywujac, z jakich przyczyn innym dowodom

Przepisy art. 227 k.p.c. w związku z art. 278 § 1 k.p.c. i art. 299 k.p.c. samoistnie nie mogą stanowić skutecznej podstawy skargi kasacyjnej. Inaczej jest, gdy strona powiąże je z art. 217 § 2 k.p.c. W rezultacie, w sytuacji, gdy sąd pierwszej instancji bezpodstawnie oddala wniosek dowodowy albo nie wypowiada się względem niego, a strona kwestionuje to uchybienie w apelacji, co nie przekłada się na

Odmienna ocena dowodów dołączonych do wniosku o emeryturę lub rentę (o ustalenie kapitału początkowego), przeprowadzona przez organ rentowy po uprawomocnieniu się decyzji, nie jest okolicznością uzasadniającą wszczęcie z urzędu postępowania o ponowne ustalenie prawa do świadczeń (kapitału początkowego) na podstawie art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu

1. W postępowaniu sądowym w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, które ma charakter odwoławczy i kontrolny, postępowanie dowodowe ogranicza się do sprawdzenia zgodności z prawem decyzji wydanej przez organ rentowy. Badanie takie jest możliwe tylko przy uwzględnieniu stanu faktycznego i prawnego istniejącego w chwili wydania decyzji, a więc w chwili ustalania prawa do świadczenia przez organ