Tylko jeśli państwo członkowskie przekroczyło zakres swobodnego uznania, uznając podatnika za podmiot o celach podobnych do celów podmiotów prawa publicznego, podatnik ten może wówczas powołać się na art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy VAT, aby sprzeciwić się przepisom krajowym i w ten sposób opodatkować swoje świadczenia.

Zarzut naruszenia art. 385 k.p.c. nie może stanowić samodzielnie podstawy uwzględnienia skargi kasacyjnej. Jest on bezprzedmiotowy w przypadku, gdy skarga kasacyjna nie może być uwzględniona w oparciu o inne zarzuty wskazujące na wadliwość zaskarżonego orzeczenia.

1. Za orzeczenie niezgodne z prawem w rozumieniu art. 4241 § 1 k.p.c. i art. 4171 § 2 k.c. uznać można orzeczenie, które jest niewątpliwie sprzeczne z zasadniczymi i niepodlegającymi różnej wykładni przepisami, z ogólnie przyjętymi standardami rozstrzygnięć albo zostało wydane w wyniku szczególnie rażąco błędnej wykładni lub niewłaściwego zastosowania prawa o charakterze oczywistym i niewymagającym

Przyporządkowanie czynności pracownika do określonej branży wiąże się z przynależnością zakładu pracy do określonego działu gospodarki bądź branży przemysłu, ale zależności tej nie można przypisać bezwzględnego charakteru w tym sensie, że przynależność pracodawcy do działu gospodarki/gałęzi przemysłu, a tym samym do działu wykazu A, ze względu na realizowane podstawowe zadania, wyłącza możliwość przyporządkowania

W sytuacji, gdy na zasadzie wyjątku od opodatkowania dostawy (usługi), to uiszczenie (otrzymanie) zaliczki na poczet mającej nastąpić dostawy (usługi) stanowi czynność opodatkowaną VAT, co zostaje udokumentowane fakturą przekazaną wpłacającemu zaliczkę, korekta musi dotyczyć czynności, która zrodziła obowiązek podatkowy, czyli w tym konkretnym przypadku - zapłaty zaliczki. Jej uzasadniony okolicznościami

Właściwość miejscowa organu egzekucyjnego w egzekucji należności pieniężnych jest uzależniona od tego, jaki środek egzekucyjny zostanie zastosowany w postępowaniu egzekucyjnym. W przypadku egzekucji należności pieniężnych z praw majątkowych lub ruchomości, czyli przy zastosowaniu środków egzekucyjnych określonych w art. 1a pkt 12 lit. a tiret od pierwszego do dwunastego ustawy z dnia 17 czerwca 1966

Istotnym elementem specjalnych zasad opodatkowania usług biur podróży jest uznanie całego pakietu świadczeń za jedną usługę. Ponadto niezależnie od różnych zasad dotyczących miejsca świadczenia w przypadku usług transportowych, wynajmu nieruchomości, ubezpieczeniowych, kulturalnych itp., usługi biur podróży uznaje się zawsze za wykonywane w miejscu siedziby przedsiębiorstwa lub stałego miejsca prowadzenia

Okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczenia są tylko te lata, gdy ubezpieczony wykonywał pracę w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze. O wcześniejsze świadczenie można się więc ubiegać tylko wówczas, kiedy dozór nad pracą ma charakter specjalistyczny, a nie wynikający z podporządkowania pracowniczego. Musi on być sprawowany w konkretnym środowisku pracy, w którym istnieje narażenie