Akcjonariusz w spółce komandytowo-akcyjnej ma status kapitałowy, tzn. jest inwestorem pasywnym, uczestniczącym w działalności spółki poprzez wniesienie kapitału, a nie zaangażowanie osobiste, co przejawia się w wyłączeniu możliwości prowadzenia przez akcjonariusza spraw spółki oraz nieponoszeniu odpowiedzialności osobistej za zobowiązania spółki. Stąd, z gospodarczego punktu widzenia, partycypowanie

Pojęcie względów technicznych nie obejmuje swoim zakresem technologicznych, ekonomicznych, jak również finansowych przyczyn braku możliwości wykorzystywania przedmiotu opodatkowania do prowadzenia działalności gospodarczej, ma ono bowiem normatywny kontekst determinowany kryteriami formalnymi właściwymi dla przepisów prawa budowlanego.

Właściciel nieruchomości ma prawo do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej zezwalającej na wycinkę drzew, jeśli wykazuje interes prawny wynikający z prawa własności, a organy administracji publicznej są zobowiązane do dokładnego zbadania stanu faktycznego, w tym ustalenia rzeczywistego przebiegu granicy działek.

Odsetki od pożyczki zaciągniętej w celu sfinansowania dopłat do spółki zależnej nie są ponoszone w celu uzyskania przychodu, a tym samym nie mogą być kosztem.

Akcjonariusz w spółce komandytowo-akcyjnej ma status kapitałowy, tzn. jest inwestorem pasywnym, uczestniczącym w działalności spółki poprzez wniesienie kapitału, a nie zaangażowanie osobiste, co przejawia się w wyłączeniu możliwości prowadzenia przez akcjonariusza spraw spółki oraz nieponoszeniu odpowiedzialności osobistej za zobowiązania spółki. Stąd, z gospodarczego punktu widzenia, partycypowanie

A zatem, dla skutecznego dokonania zawiadomienia o zakończeniu budowy obiektu budowlanego lub złożenia wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie - przy spełnieniu przesłanek ustanowionych w przepisach ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) - przy istnieniu wielości podmiotów po stronie inwestora - wystarczające jest dokonanie czynności określonej

Treść art. 150 § 1 - 2 O.p., oderwana od systemu prawa i funkcji, nie daje wystarczającej podstawy do wykładni rozważanej instytucji doręczenia zastępczego, spełniającej kryterium legalności. Wskazane ważne względy przemawiają za zasadnością poszerzenie wykładni językowej przez odwołanie się do kontekstu systemowego i funkcjonalnego.

Z mocy art. 149 p.p.s.a. sąd administracyjny rozpoznający skargę na bezczynne prowadzenie postępowania przez organy obciąża obowiązek oceny, czy postępowanie administracyjne w danej sprawie dotknięte jest przewlekłością, a więc czy organ administracji publicznej prowadzi lub prowadził postępowanie administracyjne przewlekle. A zatem, jeśli postępowanie administracyjne jest w toku sąd ocenia, czy postępowanie

Zarówno z przepisów Ordynacji podatkowej, jak i u.p.d.o.f. nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać, względnie wskazać przekonywujące dowody pozwalające na ustalenia świadczące tak o wysokości

Wykładnia art. 7 ust. 1 Dyrektywy Nr 69/335/EWG prowadził do wniosku, że wobec braku postanowień wprowadzających odstępstwa w akcie przystąpienia Polski do Wspólnoty lub w innym akcie prawa wspólnotowego, przewidziane w nim obowiązkowe zwolnienie dotyczyło wszystkich czynności objętych zakresem zastosowania tej Dyrektywy, które w dniu 1 lipca 1984 r. były w Polsce, na gruncie obowiązującego na ten

Przychody akcjonariusza w SKA zaliczyć należy do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt. 3 u.p.d.o.f., tj. z działalności gospodarczej. Przychodem (dochodem) tym zaś jest dla akcjonariusza dywidenda, a chwilą jego uzyskania wyznaczającą tak obowiązek dokonania zapłaty zaliczki w trybie art. 44 ust. 1 pkt. 1 u.p.d.o.f., jak i w konsekwencji rozliczenia za dany rok podatkowy jest stosownie do przepisu

Zawarty w art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p., zwrot normatywny "do przychodów nie zalicza się" odnosi się do przychodów w rozumieniu art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p., który stanowi w istotnym dla sprawy zakresie, że dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Przepis art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p. określone w nim przychody wyłącza z przychodów, określonych

Zarówno z przepisów Ordynacji podatkowej, jak i u.p.d.o.f. nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać, względnie wskazać przekonywujące dowody pozwalające na ustalenia świadczące tak o wysokości

Decyzja organu odwoławczego wydana na podstawie art. 233 § 1 pkt. 1 Ordynacji podatkowej, mocą której utrzymano w mocy decyzję organu I instancji określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od środków transportowych w wysokości wynikającej z deklaracji, pomimo niebudzącej wątpliwości treści art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej, którego interpretacja w zasadzie nie wymaga sięgania po inne metody wykładni

Ryzyko związane z błędnym prowadzeniem ksiąg podatkowych i koniecznością oszacowania podstawy opodatkowania obciąża podatnika – z samej istoty oszacowania wynika bowiem, że przyjęte dane są jedynie zbliżone do rzeczywistych. To podatnik ponosi negatywne konsekwencje zaniedbań w ewidencjonowaniu zdarzeń gospodarczych.

Faktura VAT otrzymana przez podatnika od innego podmiotu daje prawo do odliczenia podatku gdy: 1) są spełnione materialne przesłanki do odliczenia, tzn. czynność udokumentowana fakturą została przez dostawcę (usługodawcę) faktycznie wykonana i wykorzystana przez podatnika (odbiorcę faktury) do realizacji czynności opodatkowanej, 2)podatek z tej faktury został przez odbiorcę faktury zapłacony jej wystawcy