Wyczerpująco przedstawiony stan faktyczny, o którym mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), to stan faktyczny w relacji do którego może zostać w ogóle wydana zgodna z prawem indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego, nie zaś interpretacja określonej treści.

Zgodnie z regułami wynikającymi z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), warunkiem zastosowania sankcji administracyjnej z art. 13k ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) jest doprowadzenie do stanu zgodnego z zasadami państwa prawa poprzez odpowiednie

Nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym do zwrotu na rachunek bankowy, określona w art. 87 ust. 1 i 2 u.p.t.u. nie stanowi nadpłaty w świetle art. 72 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. O.p., nie można zatem przyjąć, że różnica ta stanowi podatek nadpłacony lub nienależnie zapłacony w rozumieniu art. 72 § 1 pkt 1 O.p.

Normatywną podstawą zastosowania compensatio lucri cum damno, stanowiącego część ustalania prawnie relewantnego uszczerbku, jest art. 361 § 2 k.c. Celem tej konstrukcji jest zapewnienie funkcji kompensacyjnej odszkodowania i uniknięcie wzbogacenia poszkodowanego. Sąd Najwyższy w obecnym składzie podziela pogląd nauki prawa, że wyrównanie korzyści z uszczerbkiem nie oznacza zmniejszenia odszkodowania

Ponieważ organ podatkowy nie jest związany treścią opinii biegłego, która stanowi tylko jeden z dowodów sprawy, organ ten powinien dokonać jej oceny przy ustalaniu okoliczności stanowiących podstawę faktyczną decyzji.

Fakt, że sędzia rozpatrywał już jedną sprawę danego podatnika, nie może być powodem wyłączenia go z orzekania w kolejnej.

Przedwczesne złożenie wniosku o przywrócenie terminu skutkuje brakiem przedmiotu postępowania i jest bezskuteczne, co w konsekwencji rzutuje na bezprzedmiotowość postępowania, jeżeli błędnie zostanie ono wszczęte.

Przyjęcie, że akcjonariusz ma obowiązek wpłacać zaliczki w trakcie roku podatkowego, uwzględniając przychody spółki i koszty ich uzyskania, prowadziłaby do znacznych trudności faktycznych, związanych ze zmiennością akcjonariatu, brakiem regulacji pozwalających akcjonariuszom na wgląd w trakcie roku podatkowego w informacje o przychodach i kosztach spółki (w tym w jej księgi rachunkowe). Ponadto wykładnia

Odpowiedzialność członka zarządu na podstawie art. 116 O.p. wyłącza tylko wniosek zgłoszony w terminie.

Z gospodarczego punktu widzenia, partycypowanie akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej jest działalnością inwestycyjną, a nie operacyjną, a jego przychód z tytułu udziału w spółce jest związany z wypłatą dywidendy, a nie bieżącą działalnością spółki. Tym samym przyjęcie interpretacji przepisów u.p.d.o.f., w myśl której akcjonariusz byłby zobowiązany do uiszczania miesięcznych zaliczek na podatek

Nadpłata określona w art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej oraz zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, unormowany w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, stanowią odrębne instytucje prawne i nie można ich ze sobą utożsamiać.

Pomimo istnienia w polskim prawie zasady, iż powód powinien w pozwie wskazać dokładnie określone żądanie i przytoczyć okoliczności faktyczne uzasadniające to żądanie, natomiast odszukanie i zastosowanie odpowiedniej normy prawnej należy do sądu, nie można całkowicie odmówić znaczenia wskazanej przez powoda ponad ustawowy obowiązek podstawie prawnej roszczenia. Przyjmuje się, że w ten sposób powód uściśla