Zarzutami naruszenia prawa materialnego nie można zwalczać ustaleń faktycznych.
Organ podatkowy dokonując z urzędu zaliczenia nadpłaty na poczet bieżącego zobowiązania (art. 76 § 1 O.p.) w zaliczce miesięcznej (art. 25 ust. 1a u.p.d.o.p.) nie może dokonywać tego zaliczenia z dniem 20 dnia miesiąca następującego, skoro zobowiązanie w zaliczce jako zobowiązanie bieżące już istniało.
Zgodnie z art. 8 w zw. z art. 3 pkt 2 ord. pod. m.in obowiązkiem płatnika jest obowiązek obliczenia podatku w zgodzie z przepisami prawa podatkowego, a więc i przepisami ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, w tym i Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Zgodnie z art. 8 ord. pod. (płatnik) obliczył, pobrał i wpłacił w terminie
Na podstawie art. 60 u.p.e.a. następuje uchylenie tylko czynności egzekucyjnych, a nie skutków wywołanych przez te czynności na gruncie stosunków z zakresu zobowiązań podatkowych.
Charakter prawny zwrotu podatku od towarów i usług pozwala zatem na wyprowadzenie twierdzenia, że odpowiednie stosowanie przepisów o nadpłacie do zwrotu podatku od towarów i usług polega na ich stosowaniu, bez modyfikacji, do formy rozstrzygania o zaliczeniu, przestrzegania zasady proporcjonalnego zaliczania kwoty zwrotu na poczet zaległości i odsetek, a także zasady kolejności zaliczania kwoty zwrotu
Rozstrzygnięcie "w granicach danej sprawy" oznacza, że sąd nie może uczynić przedmiotem rozpoznania legalności innej sprawy administracyjnej, niż ta w której wniesiono skargę. Innymi słowy, sąd nie może wkraczać w sprawę nową, w stosunku do tej, która była albo powinna być przedmiotem postępowania administracyjnego i wydawanych w nim decyzji administracyjnych. W postępowaniu sądowoadministracyjnym