W świetle art. 70 § 1 i art. 208 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2005 r. po upływie terminu przedawnienia nie jest dopuszczalne prowadzenie postępowania podatkowego i orzekanie o wysokości zobowiązania podatkowego, które wygasło przez zapłatę (art. 59 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Wyczerpanie złoża i rekultywacja gruntów nie stanowi w związku z tym względów technicznych, uniemożliwiających prowadzenie działalności gospodarczej i nie daje podstaw do uznania gruntu rekultywowanego, za grunt pozostały w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. c u.p.o.l.

Kodeks postępowania administracyjnego i Ordynacja podatkowa to dwie odmienne ustawy, które zawierają regulacje różnych, nietożsamych postępowań prawnych. Przepisy postępowania podatkowego zawarte w Ordynacji podatkowej nie mają zastosowania w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Zarzut naruszenia prawa materialnego poprzez jego wadliwe zastosowanie nie może odnieść zamierzonego skutku, jeśli jest oparty na kwestionowaniu stanu faktycznego i stanowi próbę kreowania odmiennego, pożądanego przez wnoszącego skargę kasacyjną poglądu w tej kwestii, ponieważ badanie w tym przypadku zasadności podstawy kasacyjnej naruszenia prawa materialnego można jedynie dokonywać na podstawie niekwestionowanego

Zakład opieki zdrowotnej cechuje taki stopień wyodrębnienia (zorganizowania), który umożliwia udzielanie świadczeń zdrowotnych. Zarazem stopień wyodrębnienia takiego zakładu opieki zdrowotnej, jeżeli posiada ona odrębną strukturę organizacyjną, gospodarkę finansową, majątek, nie pozwala uznać go za część innej jednostki organizacyjnej, która zakład opieki zdrowotnej utworzyła.

Stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik od towarów i usług wymaga każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznej danej sprawy.