Orzeczenie ETS nie stanowi, na podstawie art. 240 § 1 pkt 11 O.p., podstawy wznowienia postępowania zakończonego decyzją wydaną w oparciu o przepisy obowiązujące przed 1 maja 2004 r.

Stosując dynamiczną, funkcjonalną wykładnię postanowień miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy dojść do wniosku, że pomimo, iż literalnie w planie tym mowa jest o budowie zbiorników bezodpływowych, to inwestor, który posiada konieczne środki i warunki terenowe, ma prawo zgłosić budowę przydomowej oczyszczalni ścieków. Odmienna wykładnia przepisów omawianego miejscowego planu zagospodarowania

Koszty remontu budynku, nie stanowią kosztów jego wytworzenia i nie mogą być zaliczone do kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b u.p.d.o.f., a zatem należy je rozpoznawać w kategorii środków służących do uzyskania przychodów.

Rola rozprawy przed Naczelnym Sądem Administracyjnym ogranicza się w zasadzie do prezentacji stanowisk wyrażonych we wcześniej złożonych pismach procesowych (skarga kasacyjna, odpowiedź na skargę kasacyjną).

Wydatki, które nie zostały poniesione na wytworzenie środka trwałego w postaci budynku zdatnego do użytku, lecz dotyczyły remontu takiego budynku, nie tworzą kosztu wytworzenia środka trwałego i mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, o ile służyły ich osiągnięciu.

Przyczyną wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji opatrzonej przymiotem ostateczności, w trybie art. 247 § 1 pkt 3 O.p., może być tylko kwalifikowana, a nie zwykła wada prawna aktu administracyjnego.

Z rażącym naruszeniem prawa mamy do czynienia wówczas, gdy treść decyzji administracyjnej pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią przepisu prawa przez proste ich zestawienie ze sobą, a nadto że charakter tego naruszenia powoduje, że decyzja taka nie może być akceptowana, jako akt wydany przez organ praworządnego państwa.

Funkcjonująca w polskim porządku prawnym opłata skarbowa za wydanie zaświadczenia VAT-25 nie stanowi obciążenia podatkowego w rozumieniu art. 110 TfUE, lecz jest jedynie opłatą za dokonanie konkretnej czynności administracyjnej, która odpowiada kosztom poniesionym przez organ administracji publicznej w związku z ustaleniem, czy dokonana przez wnioskodawcę transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem

W przepisie art. 21 ust.1 pkt 46 lit.a/ ustawy o PIT mowa jest o pochodzeniu dochodu "ze środków bezzwrotnej pomocy", brak jest zaś warunku bezpośredniości tego pochodzenia. Wyłożenie określonych sum z budżetu państwa w ramach prefinansowania wydatków, które są bezzwrotnie pokrywane z funduszy Unii Europejskiej, nie sprzeciwia się zatem uznaniu takich środków za pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy

Rozliczenie przychodu uzyskanego przez spółkę z tytułu archiwizacji powinno następować z uwzględnieniem postanowień art. 12 ust. 3 i ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Mimo iż oferowane przez skarżącą usługi były świadczone w określonym przedziale czasowym (od 5 do 50 lat), to zapłata za te usługi następowała jednorazowo, po wystawieniu przez spółkę faktury lub rachunku za

Kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności, co jest szczególnie uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne lub bardzo zbliżone czynności bądź transakcje mogą być dokonywane przez podmioty prywatne.