Wojewódzki Sąd Administracyjny może odstąpić od zawartej w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego wykładni prawa jedynie w wyjątkowych sytuacjach, w szczególności gdy stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Przepis art. 6 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.p. znajduje zastosowanie do dochodów z odsetek uzyskiwanych przez mający siedzibę w innym niż Polska państwie członkowskim fundusz inwestycyjny, o jakim mowa w art. 2 pkt 9 ustawy o funduszach inwestycyjnych, z tytułu lokowania w Polsce zgromadzonych środków w formie oprocentowanych lokat lub depozytów bankowych.

Zarządca sądowy co prawda działa na zlecenie sądu, jednak czyni to na rzecz współwłaścicieli nieruchomości. Ci ostatni są zatem usługobiorcami, a przedmiotem usługi są czynności zarządu. Jedną z tych czynności jest bezspornie zawieranie na rzecz współwłaścicieli umów najmu lokali i podejmowanie działań niezbędnych do wykonania tych umów. Czynności najmu wykonywanych w ramach zarządu nie można odrywać

Wymóg polegający na uzależnieniu obniżenia podstawy opodatkowania wynikającej z pierwotnej faktury od posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury doręczonego przez nabywcę towarów lub usług mieści się w pojęciu warunków, o których mowa w art. 90 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE.

Rozpatrywana sprawa dotyczy okresów rozliczeniowych podatku od towarów i usług za okres od kwietnia 2003 r. do maj 2004 r. Ponieważ powyższe przepisy art. 96 ust. 13 oraz art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a u.p.t.u. z 2004 r. wynikają z ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług obowiązującej dopiero od 1 maja 2004 r. - na pewno nie mogą mieć one zastosowania do okresów rozliczeniowych VAT za

Przychodem zwolnionym od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, a nie przychód wyłącznie ze zbycia budynku.

Jeżeli osoba fizyczna wnosząc aport do spółki mającej osobowość prawną obejmuje udziały, to uzyskuje przysporzenie, które na gruncie prawa podatkowego rodzi obowiązek zapłaty podatku zgodnie z zasadami określonymi w kolejnych przepisach powołanej ustawy.

Mieć należy na względzie okoliczność, że postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności ma na celu wyeliminowanie w trybie nadzwyczajnym z obrotu prawnego decyzji ostatecznych obarczonych poważnymi wadami. Katalog tych wad wymienia art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej. Szczególnego podkreślenia wymaga, że jak wynika z części wstępnej wymienionego wyżej przepisu prawa, instytucja stwierdzenia nieważności

Określona w art. 165a § 1 Ordynacji podatkowej przesłanka, że jeżeli "z jakichkolwiek przyczyn postępowanie nie może być wszczęte" jest niedookreślona i zakresowo pojemna.

Art. 23 O.p. można stosować w stosunku do podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług pod rządami ustawy o podatku od towarów i usług z 2004 r.

Norma art. 76b O.p., określająca zasady zwrotu podatku, nie stanowi żadnego środka specjalnego, w rozumieniu 27 VI Dyrektywy oraz art. 395 Dyrektywy 2006/112/WE, a tym samym jej zastosowanie w żadnym przypadku nie mogło naruszać art. 87 ust. 1 oraz art. 91 ust. 2 i 3 Konstytucji RP.

Przyjęcie, że interpretacja przepisów prawa podatkowego może odnosić się wyłącznie do aktów, których rodzaje wprost wymienione zostały w definicji zawartej w art. 3 pkt 2 O.p., powodować może, że nie zostanie zrealizowany cel tej instytucji.