Przyjęte w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym rozwiązania prawne oparte są na zasadzie równowagi interesu ogólnopaństwowego, interesu gminy i interesu jednostki. Oznacza to obowiązek wyważenia praw indywidualnych (interesów obywateli) i interesu publicznego.

Dla kwalifikacji danego obiektu jako gospodarczego lub garażowego (innego) funkcja gospodarcza (garażowa, inna) winna być dominująca i podstawowa. A zatem z samego faktu, że w budynku przechowywany jest, obok materiałów narzędzi i sprzętu służącego mieszkańcom budynku mieszkalnego, motor, nie wynika, że obiekt ten został zrealizowany jako garaż a nie budynek gospodarczy - jak zostało określone w zgłoszeniu

Decyzja organu administracji państwowej, rozstrzygająca ponownie sprawę wcześniej rozstrzygniętą inną decyzją ostateczną tegoż organu, a nie stanowiąca o uchyleniu tej pierwotnej decyzji na podstawie odpowiednich przepisów k.p.a., jest dotknięta wadą określoną w art. 156 § 1 pkt 3 k.p.a. Dla stwierdzenia, że wystąpiła przesłanka stwierdzenia nieważności określona w art. 156 § 1 pkt 3 k.p.a., istotne

Systemowa wykładnia art. 26 ust. 3 i art. 25 ust. 5 zd. 2 ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, że o miejscu na liście klasyfikacyjnej decyduje suma punktów uzyskanych przez aplikanta ze wszystkich sprawdzianów oraz jednej oceny z praktyk, wyliczonej zgodnie z zasadą wskazaną w art. 25 ust. 5 zd. 2 ustawy jest błędna. Za takim sposobem obliczania sumy punktów nie może przemawiać treść

Pomoc publiczna o charakterze de minimis przyznawana jest na podstawie aktów prawa miejscowego, a nie na podstawie rozporządzenia Komisji.

Zawarcie na podstawie art. 66 § 1 i 2 O.p. umowy przenoszącej własność rzeczy lub praw majątkowych w zamian za zaległości podatkowe, stanowiące szczególny przypadek wygaśnięcia zobowiązania podatkowego ma charakter czynności cywilnoprawnej, a nie administracyjnoprawnej, wobec czego nie mają do niej zastosowania przepisy o postępowaniu administracyjnym. Wprawdzie art. 66 § 3 O.p. wskazuje, że dla tej

Jeżeli Prezydent m.st. Warszawy badając swoją właściwość rzeczową jako organ administracji architektoniczno-budowlanej, wydał postanowienie, o którym mowa w art. 65 § 1 k.p.a., to organem właściwym do rozpatrzenia zażalenia na to postanowienie będzie organ administracji architektoniczno-budowlanej wyższego stopnia.

Firma farmaceutyczna, która sprzedaje leki hurtowniom i szpitalom, a następnie, w zamian za kupno tych leków przez apteki, udziela im rabatu kwotowego, nie może ująć takiego świadczenia pieniężnego w swoich kosztach podatkowych.

Podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, a nie kwotę wykazaną jedynie jako ten podatek, niebędącą nim faktycznie, a więc niebędącą świadczeniem należnym Skarbowi Państwa.

1. Jeżeli ustawodawca przyznaje podmiotowi krajowemu uprawnienie do żądania odsetek za opóźnienie w wypłacie należnego mu zwrotu, będącego rezultatem realizacji przez niego prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów poczynionych w Polsce, wykorzystywanych do czynności wykonywanych (opodatkowanych) na terytorium kraju, to nie ma podstaw, aby w gorszej sytuacji prawnej znajdował się podmiot zagraniczny

Art. 13c ustawy o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu, odsyła do rejestru prowadzonego w trybie art. 110a ust. 2 p.o.ś., a więc również pośrednio do przepisów rozporządzenia z dnia 20 czerwca 2007 r., które stanowi uszczegółowienie w zakresie zasad prowadzenia rejestru. Wzór "karty osuwiskowej" określony

W sytuacji gdy ustawodawca z dniem 1 grudnia 2008 r., zmieniając w sposób zaskakujący i radykalny termin określony w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) nie przewidział żadnej regulacji intertemporalnej, do wierzytelności powstałych przed 1 grudnia 2008 r. powinien znaleźć zastosowanie art. 89a ust. 2 pkt 5 u.p.t.u. w brzmieniu

W sytuacji gdy nie ma już przedmiotu zawieszenia jakim jest toczące się postępowanie odwoławcze zakończone decyzją ostateczną, bezprzedmiotowym - po myśli art. 208 O.p. - stało się rozstrzyganie zażalenia na odmowę zawieszenia tegoż postępowania. Tym samym organ odwoławczy winien na podstawie art. 233 § 1 pkt 3 w zw. z art. 239 O.p. - umorzyć postępowanie zażaleniowe.