Dla wznowienia postępowania niewystarczające jest samo stwierdzenie, że strona nie brała w nim udziału, ale konieczne jest wskazanie przez stronę swego braku zawinienia.

Obowiązek dowodzenia spoczywający z mocy art. 122 i art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej na organach podatkowych nie ma nieograniczonego charakteru; w szczególności nie mają one obowiązku poszukiwania w każdym przypadku dowodów bezpośrednich mających potwierdzić dany fakt. W takiej postaci obowiązek ten prowadziłby do faktycznej niemożności ukończenia jakiegokolwiek postępowania podatkowego z obawy przed

W sytuacji, gdy przyjęcie pisma przez osobę upoważnioną do odbioru korespondencji w miejscu pracy adresata stosownie do treści art. 148 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej rodzi ex lege skutek doręczenia pisma adresatowi, to odmowa odbioru pisma przez tę osobę jest równoznaczna z odmową przyjęcia pisma przez adresata, co w rezultacie oznacza skuteczne doręczenie w trybie art. 153 Ordynacji podatkowej.

Za wadliwe uznać należy rozumienie przepisu art. 120 ust. 4 oraz ust. 10 i 11 ustawy o VAT sprowadzające się do twierdzenia, że dla każdego podmiotu dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, podstawę opodatkowania stanowi, określona w ust. 4 lub 5, marża, a tenże sposób opodatkowania jest obligatoryjny. Jest to twierdzenie błędne, ponieważ przy

Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając skargę kasacyjną uwzględnia tylko te przepisy, które zostały wyraźnie wymienione w skardze kasacyjnej jako naruszone. Nie jest dopuszczalna wykładnia zakresu zaskarżenia i jego kierunków, gdyż skarga kasacyjna powinna być tak zredagowana, aby nie stwarzała wątpliwości interpretacyjnych.

Skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółki komandytowej, a odnoszące się do jej wspólnika będącego spółką kapitałową, należy rozpatrywać w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p. przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3 tej ustawy, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego

Sam fakt obowiązywania planu zagospodarowania przestrzennego na danym terenie jest ważnym atrybutem nieruchomości dla jej wartości rynkowej.

Kompetencje do określenia szczegółowych wymagań formalnych wniosków o przyznanie pomocy finansowej oraz dołączanych dokumentów, wiążących się z negatywnymi skutkami materialnoprawnymi w przypadku ich niezłożenia, należą wyłącznie do organu uprawnionego ustawowo, a nie mogą być delegowane na podmiot wdrażający program pomocowy.