Zgodnie z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. sąd administracyjny uwzględnia skargę na decyzję i uchyla ją w całości lub w części, jeżeli stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy. Skoro na Sądzie ciąży obowiązek dokonania oceny, czy uchybienie miało wpływ na wynika sprawy, to tym samym Sąd ma prawo do dokonywania oceny, czy na skutek tego uchybienia wydana zostałaby

W przypadku określonych w art. 103 ust. 2 Prawa budowlanego, nie stosuje się przepisu art. 48, a nie art. 49b ust. 1, na podstawie którego w tym postępowaniu nakazano rozbiórkę. Zmieniając brzmienie art. 48 Prawa budowlanego z dniem 11 lipca 2003 r. ustawodawca nie zmienił brzmienia art. 103 ust. 2 tym samym można mieć wątpliwość, czy ma on zastosowanie do nakazów rozbiórki orzekanych na podstawie

Przyczyny zwolnienia wskazane w oświadczeniu o rozwiązaniu z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia mogą być szerzej omówione dopiero w trakcie postępowania przed sądem.

Organ może odmówić wydania pozwolenia na budowę, pomimo związania go wynikającego z art. 47 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, jeżeli ujawni, że ustalone warunki są sprzeczne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub obowiązującymi przepisami.

Strony mogą umownie wyłączyć możliwość stosowania przez pracodawcę wypowiedzenia zmieniającego (art. 42 k.p.), jeżeli jest to korzystne dla pracownika (art. 18 par. 1 k.p.).

Wyłączenie wglądu do akt sprawy na podstawie art. 179 § 1 O.p. nie stoi w sprzeczności z uregulowaną w art. 123 O.p. zasadą czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym.

Przerwanie czynności procesowych (a do tego sprowadza się zawieszenie postępowania) możliwe jest tylko w przypadku zaistnienia jednej z enumeratywnie wyliczonych podstaw zawieszenia. Ordynacja ujmuje te przyczyny w sposób zbiorczy w art. 201 § 1, art. 204 § 1 i art. 204a. Przy uwzględnieniu wyjątkowego charakteru instytucji zawieszenia postępowania w stosunku do zasady ciągłości (integralności, szybkości

Sąd Wojewódzki bezzasadnie w związku z powyższym uznał, że w toku prowadzonego przed organami obu instancji postępowania doszło do naruszenia art. 7, 77 § 1 i art. 107 § 3 k.p.a. Organy obu instancji wydały bowiem prawidłowe orzeczenia, które zostały oparte na wystarczającym dla rozstrzygnięcia materiale dowodowym. Wskazane decyzje zawierały przy tym uzasadnienie odpowiadające wymogom, o których mowa