Art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. przyjmuje fikcję prawną (domniemanie), zgodnie z którą przychód z nieujawnionych źródeł powstaje w momencie ujawnienia przez organ zasobów majątkowych nieznajdujących pokrycia w legalnych źródłach dochodu, a nie w momencie rzeczywistego jego uzyskania. Nie ma przy tym znaczenia, że podatnik wykaże, że faktycznie nieopodatkowany bądź niezwolniony z opodatkowania przychód osiągnął

Prawidłowe sformułowanie podstaw skargi kasacyjnej polega na powołaniu konkretnych przepisów prawa, którym - zdaniem strony skarżącej - uchybił Sąd, czyli wskazaniu, które przepisy oznaczone numerem artykułu (paragrafu, ustępu itp.) ustawy zostały naruszone. W szczególności, koniecznym warunkiem uznania, że strona prawidłowo powołuje się na jedną z podstaw kasacyjnych, jest wskazanie, które przepisy

Powołanie się przez podatnika na fakt nabycia nie zostało ograniczone do ściśle określonych postępowań, czy też że z kręgu tych postępowań zostało wyłączone postępowanie w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Transakcja nabycia na własne ryzyko wierzytelności trudnej, po cenie niższej od jej wartości nominalnej, nie będzie mogła być zakwalifikowana jako świadczona przez nabywcę wierzytelności usługa, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 u.p.t.u., ze względu na fakt, że w takim przypadku nie mamy do czynienia z zobowiązaniem się przez usługodawcę do ściągnięcia długu w zamian za wynagrodzenie

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy finansowej (Dz.U. z 2007 r., Nr 59, poz. 406 ze zm.) zaświadczenie potwierdza ściśle określone stany faktyczno-prane. W rozpoznawanej sprawie podatnik poniósł wydatek w dniu 10 listopada 2009 r., a to oznacza, że wniosek z dnia 24 listopada 2009 r. o wydanie zaświadczenia o udzielenie pomocy de minimis

Przepis art. 29 ust. 4a ustawy o VAT jest zgodny z wyznaczonym przez Dyrektywę 2006/112/WE celem w postaci prawa obniżenia podstawy opodatkowania.

Art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej interpretowany jest jednolicie jako nakaz odniesienia się w całości do zadanego pytania, przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz motywów, jakimi organ kierował się, uznając stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Podkreśla się przy tym, że dokonanie przez organ wyczerpującej oceny stanowiska wnioskodawcy daje temu ostatniemu gwarancję, że zastosowanie się

Prawo do znaku towarowego w rozumieniu przepisów u.p.d.o.p jest tożsame z prawem ochronnym do znaku towarowego w rozumieniu ustawy Prawo własności przemysłowej, a ze względu na konstytutywny charakter decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy podatkowa amortyzacja takiego prawa jest możliwa dopiero po udzieleniu na niego prawa ochronnego, w rozumieniu ustawy Prawo własności przemysłowej

Wykładnia gramatyczna art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. nie pozostawia wątpliwości, że okres 12 miesięcznego zameldowania winien przypadać bezpośrednio przed zbyciem nieruchomości.

Przepis art. 108 ust. 1 u.p.t.u. przewiduje szczególny przypadek samoistnego powstania obowiązku podatkowego w efekcie samego wystawienia faktury wykazującej kwotę podatku od towarów i usług, przy czym obowiązek ten przyjmuje postać swoistej sankcji. Polega ona na tym, iż niezależnie od tego, czy w sprawie zaistniał obrót będący podstawą opodatkowania podatkiem VAT, jak również niezależnie od rozmiarów

Warunkiem koniecznym do uznania zaistnienia przesłanki rażącego naruszenia prawa jest oczywisty charakter tego naruszenia.

Za sprzeczną z zasadami prowadzenia postępowania dowodowego, a w szczególności zasadą swobodnej oceny dowodów uznać należy konstrukcję oceny materiału dowodowego dokonaną w skardze kasacyjnej, która opiera się na analizie poszczególnych dowodów w oderwaniu od oceny całokształtu materiału dowodowego, który dopiero daje obraz stanu faktycznego rozpatrywanej sprawy.

Sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udziału we współwłasności budynków stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zw. z art. 2 pkt 6 tej ustawy.

Nie jest podatnikiem VAT osoba, która wykonuje czynności dla spółki na podstawie kontraktu menedżerskiego i przy tym jest na tyle związana ze spółką, że nie może samodzielnie wykonywać działalności gospodarczej.