Literalna wykładnia art. 6 ust. 4 u.p.s.d. prowadzi do wniosku, że powołanie się przez podatnika na fakt nabycia nie zostało ograniczone do ściśle określonych postępowań, czy też że z kręgu tych postępowań zostało wyłączone postępowanie w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.
Tylko w przypadku gdy podatnik nie uiści powstałego w trybie art. 108 ustawy o VAT podatku organy podatkowe będą uprawnione w związku z art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej do określenia tych kwot w drodze decyzji administracyjnej.
Skoro w przypadku ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia oraz najmu, dzierżawy i leasingu samochodów osobowych służących działalności opodatkowanej VAT podatnika, jak również nabycia paliwa do tych pojazdów, po 1 maja 2004 r. nie nastąpiło rozszerzenie ograniczeń obowiązujących i rzeczywiście stosowanych w tym zakresie na dzień 30 kwietnia 2004 r. na podstawie przepisów
Treść art. 228 § 1 pkt 2 i art. 163 § 2 O.p. nie daje podstaw do stwierdzenia, że wydanie postanowienia, o którym mowa w tym przepisie, jest zbędne w sytuacji, gdy strona wraz z odwołaniem złoży wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Mimo wyznaczenia w art. 163 § 2 O.p. organu odwoławczego jako właściwego do rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, ustawodawca
Zarzutami naruszenia prawa materialnego nie można zwalczać ustaleń faktycznych.
Cywilnoprawne znaczenie „rozporządzenia mieniem” nie determinuje wykładni tego pojęcia na gruncie znamion strony przed-miotowej przestępstwa określonego w art. 286 § 1 k.k. Ma ono tu bowiem znaczenie swoiste, odpowiadające przedmiotowi ochrony i odnosi się do szeroko postrzeganego stanu majątkowego pokrzyw-dzonego. Jego niekorzystną zmianę może wywołać rozporządzenie, rozumiane jako każda czynność
1. Z brzmienia przepisu art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a)-f) u.p.d.o.f. nie wynika, aby możliwa była sytuacja, iż podatnik nabywa prawo do ulgi (w ramach kontynuacji) nie poprzez poniesienie wydatków na cele określone w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a)-f) u.p.d.o.f. i ich odliczenie przed 1 stycznia 2002 r., ale poprzez zakup lokalu, w związku z adaptacją którego na cele mieszkaniowe wydatki poniosła osoba
W przypadku dziedziczenia ustawodawca określił moment powstania obowiązku podatkowego na dzień uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku (art. 4a ust. 1 u.p.s.d.). Powyższa zasada odnosi się do sytuacji, w której spadkobierca ma wiedzę o toczącym się postępowaniu w sprawie stwierdzenia nabycia spadku, a więc sam składa stosowny wniosek lub uczestniczy w tym postępowaniu zakończonym
Sąd odwoławczy, uwzględniając zarzut obrazy prawa materialnego wysunięty w apelacji wniesionej na niekorzyść oskarżonego od orzeczenia o karze, zawartego w wydanym w trybie konsensualnym wyroku skazującym (art. 387 § 1 i 2 k.p.k.), nie jest władny do wydania rozstrzygnięcia reformatoryjnego przez zwiększenie dolegliwości karnej wykraczającej poza zakres porozumienia przyjętego na podstawie art. 387
Artykuł 87 ust. 5 a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług należy interpretować w ten sposób, że podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego, również wówczas, gdy nie wykonał on w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności
Uprawdopodobnienie jest środkiem zastępczym dowodu nie dającym pewności, ale prawdopodobieństwo wystąpienia okoliczności czy faktu. Zadaniem strony jest przekonanie organu (poprzez podanie argumentacji) o prawdopodobieństwie zaistnienia okoliczności mających wpływ na brak winy w uchybieniu terminu. Pojęcie braku winy interpretowane jest w postępowaniu podatkowym podobnie jak w innych postępowaniach
Przepis art. 122 O.p. wyraża ogólną zasadę prawdy obiektywnej - skierowaną do organów podatkowych - zgodnie z którą, w toku postępowania organy podatkowe podejmują wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym. Podnosząc zarzut naruszenia art. 122 O.p. przez niepodjęcie przez organ skarbowy wszelkich niezbędnych działań
Nie można przyjąć, że środki trwałe nie podlegają amortyzacji z tego powodu, iż przepisy nie przewidują sposobu ustalania ich wartości początkowej, stanowiącej podstawę do obliczania kwot odpisów amortyzacyjnych. Luka ta możliwa była do wypełnienia w drodze analogii unormowania dotyczącego wniesienia wkładu niepieniężnego do spółek mających osobowość prawną, tj. przepisów art. 16g ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p
Brak formalnego stwierdzenia przez organ nierzetelności prowadzenia ksiąg zgodnie z art. 193 § 6 O.p. nie może mieć wpływu na wynik prowadzonego postępowania, w przypadku gdy z protokołu kontroli wynikały okoliczności kwestionowane przez organ, a strona nie została pozbawiona możliwości ustosunkowania się do tych ustaleń poprzez wniesienie zastrzeżeń.