Nietrafny jest zarzut naruszenia art. 3 § 1 i § 2 pkt 1 p.p.s.a. Są to przepisy o charakterze kompetencyjnym. Określają, co jest przedmiotem kontroli sądowej i jaki jest jej zakres (zgodność z prawem). O ich naruszeniu można by mówić, gdyby sąd uchylił się od kontroli aktu, bądź objął kontrolą działalność administracji publicznej w zakresie, który tej kontroli nie podlega, a także nie dokonał kontroli

Warunkiem skierowania tytułu wykonawczego do właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego celem przeprowadzenia egzekucji, jest nie budząca wątpliwości okoliczność, iż egzekwowane wierzytelności nie mogą być zaspokojone z jakiejkolwiek części majątku dłużnika.

Zgodnie z przepisem art. 183 § 1 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej a z urzędu bierze jedynie pod uwagę nieważność postępowania. Związanie granicami skargi kasacyjnej pozwala zatem Sądowi jedynie na badanie, czy oprócz istnienia powodów nieważności, rzeczywiście doszło do naruszenia wskazanych w podstawie kasacyjnej przepisów. Istotnym jest, że Sąd

Rażąco ogólnikowe wywody Sądu drugiej instancji, w połączeniu z równie ogólnikową częścią opisową (historyczną) przebiegu sprawy, nie spełniało nie tylko elementarnych, ale żadnych (jakichkolwiek) wymagań prawidłowego uzasadnienia wyroku, które powinno być sporządzane według dyrektyw zawartych w art. 328 § 2 w związku z art. 391 k.p.c.

O ile należy zgodzić się z tezą, że po przywróceniu terminu do wniesienia odwołania bezprzedmiotowe staje się stwierdzenie uchybienia temu terminowi, to akceptacja taka wcale nie oznacza, że jest to istotny argument mający przemawiać za pierwszeństwem rozpatrzenia wniosku o przywrócenie terminu przed stwierdzeniem jego uchybienia. Przede wszystkim odniesienie podstawowych prawideł logiki do zależności

Uchylenie się w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r. od wynikającego z art. 88 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT zakazu odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw wykorzystywanych do napędu samochodów innych niż osobowe służących działalności opodatkowanej - wymaga wykazania, że paliwo nabywane było do samochodu innego niż osobowy, a jego ładowność przekracza 500

Niedopuszczenie aplikanta radcowskiego do zastępowania pełnomocnika skarżącej na rozprawie nie naruszało art. 77 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze. Z przepisów tych w ogóle wynika brak możliwości zastępowania adwokata przed sądami przez aplikanta radcowskiego. Prawo o adwokaturze nie zawiera unormowania odpowiadającego przepisowi art. 351 ust. 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982

Obowiązkiem sędziego krajowego jest interpretacja przepisów prawa krajowego tak dalece, jak jest to możliwe, w świetle treści i celu dyrektywy. Wzorcem interpretacyjnym - do którego odnieść należy wynik wykładni przepisów krajowych - jest stosowna norma prawa unijnego. Aby dokonać pełnej oceny zgodności prawa krajowego z prawem unijnym, należy oczywiście odwołać się nie tylko do litery przepisu, ale