Przewidziana w art. 233 § 2 O.p. decyzja powinna być wydawana jedynie wyjątkowo przy rzeczywistym zaistnieniu okoliczności, o których mowa w powołanym przepisie. Organ odwoławczy nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości albo w znacznej części, gdyż nie mieści się to w jego kompetencji. Przy czym wbrew twierdzeniom zawartym w skardze kasacyjnej uchylenie decyzji organu

1. Ewentualne uchybienia procesowe zaistniałe w toku kontroli podatkowej, nie mogą stanowić podstawy do wznowienia postępowania podatkowego na podstawie art. 240 § 1 pkt 4 O.p. 2. Nie złożenie zastrzeżeń do protokołu kontroli nie oznacza, że w później wszczętym postępowaniu podatkowym ten podatnik jest pozbawiony prawa kwestionowania ustaleń faktycznych zawartych w tym dokumencie.

Wznowienie postępowania inicjowanego skargą powoduje - w razie stwierdzenia, że skarga została oparta na ustawowej podstawie - iż Sąd rozpoznaje sprawę na nowo w granicach, jakie zakreśla podstawa wznowienia

W kosztach uzyskania przychodów można uwzględnić wyłącznie koszty poniesione. Przez koszt poniesiony pojmować należy koszt poniesiony faktycznie, realnie bądź poprzez rozchód pieniężny bądź spowodowanie zmiany w strukturze aktywów lub pasywów podatnika.

Prawodawca używając w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b u.p.d.o.f. sformułowania "zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy..." miał na uwadze wszelkie rodzaje umów, na podstawie których osoby fizyczne wykonują powierzone przez beneficjenta pomocy zadania wchodzące w zakres realizowanego programu.

W sytuacji, gdy podatnik w ogóle nie stosuje się do wezwania organu podatkowego, organ ten ma możliwość podjęcia dopuszczalnych prawem kroków zmierzających do uzyskania od podatnika takiego zachowania, do jakiego go na podstawie przepisów prawa zobowiązał a więc np. przedstawienia przedmiotu oględzin dowodu. Takim dopuszczalnym środkiem dyscyplinującym jest przewidziana w art. 262 § 1 O.p. kara porządkowa

Pojęcie "ważnego interesu podatnika" nie można ograniczać tylko i wyłącznie do sytuacji nadzwyczajnych, czy też zdarzeń losowych uniemożliwiających uregulowanie zaległości podatkowych. Treść pojęcia "ważnego interesu publicznego" funkcjonuje w zdecydowanie szerszym znaczeniu, które uwzględnia również normalną sytuację ekonomiczną podatnika, uzyskiwane przez niego dochody i ponoszone wydatki, w tym

Jeżeli adresat przesyłki, twierdzi, że korespondencji nie dostał, to w jego interesie leży wyjaśnienie tej sytuacji.

Spłata z przychodów uzyskanych ze sprzedaży w 2007 r. lokalu mieszkalnego nabytego 2003 r. kredytu refinansowego zaciągniętego na spłatę kredytu mieszkalnego nie jest realizacją celów mieszkaniowych o których mowa w art. 21 ust.1 pkt 32 lit a i e u.p.d.o.f.

Choć przyjęta w art. 191 O.p. zasada swobodnej oceny dowodów zakłada, że organ podatkowy nie jest skrępowany przy ocenie dowodów kryteriami formalnymi i ma prawo swobodnie oceniać wiarygodność i moc dowodową poszczególnych dowodów, na których oparł swoją decyzję, dla uznania, że w ramach owej swobody nie zostały przekroczone granice dowolności organ podatkowy przy ocenie zebranych w sprawie dowodów

Punktem wyjścia przy interpretacji przepisu art. 42 ust. 4 ustawy o KDT powinna być wykładnia językowa. Z jego treści wynika, że tylko dokonany zwrot środków na rzecz Zarządcy stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten nie pozwala zatem na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty nie dokonanego jeszcze zwrotu ww. środków. Gdy data

Na gruncie przepisów prawa podatkowego nie zdefiniowano pojęcia winy. Za najbliższe pojęciu winy (czy też braku winy) użytemu w art. 116 § 1 pkt. 1 lit. b O.p. jest jej rozumienie w ujęciu cywilistycznym, mimo że dotyczy ono tam odpowiedzialności odszkodowawczej, a takiego charakteru nie ma odpowiedzialność osób trzecich uregulowana w O.p. Chodzi zatem o każdą postać winy, a nie tylko o winę umyślną