W świetle art. 19 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT z 1993 r. w związku z § 50 ust. 4 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245, ze zm.) podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług

Regulacja ustawy nakazuje przyjąć, iż czyn porzucenia zwierzęcia przez człowieka (art. 4 pkt 16) jest związany z zamiarem pozbycia się zwierzęcia. Wskazuje na to art. 6 ust. 2 pkt 11 ustawy, w myśl którego porzucenie zwierzęcia, a w szczególności psa lub kota, przez właściciela lub inną osobę, pod której opieką zwierzę pozostaje, stanowi jeden z przypadków znęcania się nad zwierzęciem. Takie założenie

Skarga kasacyjna jest środkiem zaskarżenia, służącym kontroli instancyjnej wyroków oraz postanowień kończących postępowanie, wydanych przez wojewódzkie sądy administracyjne (art. 173 § 1 P.p.s.a.). Z powyższego wynika, że w postępowaniu wywołanym skargą kasacyjną kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego podlegają konkretne orzeczenia, mieszczące się w jednej z dwóch wskazanych powyżej kategorii.

Przy interpretacji art. 9 u.g.g.w.n. nie można poprzestać na literalnym brzmieniu tego przepisu, lecz należy zastosować wykładnię celowościową, która prowadzi do wniosku, że nabycie prawa użytkowania wieczystego przez państwową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej oznaczało nabycie przez nią także prawa zarządu.

Środki uiszczone z tytułu wpłat dokonanych przez właścicieli poszczególnych lokali na utrzymanie tych lokali (zapłata za media) nie są zaliczkami w rozumieniu art. 15 ust.1 ustawy o własności lokali. W tym znaczeniu wydatki ponoszone przez właścicieli lokali na zakup mediów do ich lokali nie są "partycypacją w kosztach Wspólnoty Mieszkaniowej przez jej członków", jak przyjął organ podatkowy w interpretacji

Przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Pojęcie świadczenia należy interpretować zgodnie z jej cywilistycznym rozumieniem, czyli jako każde zachowanie na rzecz innej osoby.

Jeżeli na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.f. zwolnieniu od podatku podlega przychód ze sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, to może tu być mowa zatem tylko o przychodach stanowiących odrębne źródło przychodu z art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., a nie o przychodzie z działalności gospodarczej polegającej na kupnie gospodarstwa rolnego w celu sprzedaży jego wydzielonych

Zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art.17 ustawy o ryczałcie nie wynika z deklaracji podatkowej, ale z decyzji organu, nie może więc podlegać korekcie przez podatnika.

Podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług jest obrót, również w sytuacji, gdy zapłata za wykonaną usługę nie została zaewidencjonowana bądź też w ogóle nie nastąpiła.

Ustalenie przez organy podatkowe, że zgromadzone przez podatnika mienie przekracza znacznie zeznany dochód powoduje, że to na podatniku ciąży wykazanie, iż zgromadzone mienie znajduje pokrycie w określonych źródłach przychodów lub posiadanych zasobach. Jednocześnie mienie zgromadzone przez skarżącą przed rokiem 2003, aby mogło stanowić źródło pokrycia wydatków poniesionych w tym roku, w myśl art. 20

Pomimo iż przepis art. 6 K.c. nie obowiązuje w postępowaniu podatkowym, to jednak wynikająca z niego reguła dowodowa o uniwersalnym charakterze, znajdzie jednak zastosowanie. Kierując się bowiem tylko i wyłącznie zasadami logiki, w pełni uprawniony staje się wniosek, że ten, kto w postępowaniu (w tym także podatkowym) formułuje określone twierdzenie, musi je następnie dowieść pod rygorem, iż twierdzenie

Aby skutecznie podważyć faktyczną podstawę decyzji podatkowej nie wystarczą same twierdzenia skarżącej o naruszeniu wymienionych zasad, ale konieczne jest wykazanie, jakich konkretnie błędów i uchybień w toku postępowania dowodowego dopuściły się organy.