Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług na swój własny użytek definiują pojęcie działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika VAT. Nie można więc utożsamiać działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług z działalnością gospodarczą, o której mowa w prawie działalności gospodarczej. Nie będzie także na gruncie podatku od towarów i usług znajdować zastosowania

W postępowaniu interpretacyjnym nie prowadzi się żadnego postępowania dowodowego, przyjmując - dla potrzeb wydania interpretacji - stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę.

Zasada swobodnej oceny dowodów polega na tym, że organ podatkowy nie jest związany żadnymi regułami dowodowymi, a rozstrzyga sprawę na podstawie przekonania opartego na swobodnym uznaniu niektórych dowodów za wiarygodne, innych natomiast za niewiarygodne. Ocena ta jednak powinna być zgodna z wymaganiami wiedzy, doświadczenia i logiki.

Istotą sankcyjnego opodatkowania niektórych przychodów, unormowanego w art. 20 ust. 1 i ust. 3 oraz w art. 30 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f., jest pochodzenie ich ze źródeł innych, niż opodatkowane lub zwolnione z opodatkowania. Chodzi więc o przychody, które w przypadku rzetelnego, praworządnego wywiązywania się podatnika z obowiązków podatkowych, powinny być wcześniej opodatkowane. Jest zatem oczywiste,

Dla określenia metody ustalenia kosztów uzyskania przychodu w razie sprzedaży udziałów w sp. z o. o. miarodajny był art. 23 ust. 1 punkt 38 u.p.d.o.f. Niezależnie bowiem od tego, czy chodzi o przychód powstający w wyniku sprzedaży udziałów w spółce z o. o., czy też o przychód powstający w wyniku objęcia akcji w spółce akcyjnej w zamian za przekazanie tej spółce udziałów w spółce z o. o., to ustalanie

Skoro powstające z mocy prawa zaliczenie nadpłaty wymaga formalnego potwierdzenia (postanowienia), tak po odpadnięciu przyczyn powstania tego zaliczenia (w tym przypadku decyzji wymiarowych) i jego wygaśnięciu z mocy prawa, należy to potwierdzenie usunąć z obrotu prawnego.

Doszło wszak wówczas do swoistej konkurencyjności uprawnień przynależnych ustawowo oskarżonemu. Miał on przecież zarówno prawo uczestniczyć w rozprawie, jak też miał prawo brania udziału w posiedzeniu sądu penitencjarnego (art. 22 § 1 i 23 § 1 k.k.w.). Konsekwencją zaniedbań, czy uchybień w zakresie wykonywania przez obrońcę oskarżonego ustawowych obowiązków, nie może być ograniczenie, czy wręcz wyłączenie

Organ podatkowy, na podstawie art. 188 O.p., nie jest zobowiązany do uwzględniania wszystkich wniosków dowodowych strony postępowania, jeżeli okoliczności mające znaczenie dla sprawy stwierdzone są wystarczająco innym dowodem.

Utrata mocy obowiązującej art. 103 k.p. oraz wydanego na jego podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 ze zm.) wskutek wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 31 marca 2009 r., K