W niektórych bowiem przypadkach konstrukcja przepisów materialnoprawnych wymusza udowodnienie przez podatnika określonych, najczęściej korzystnych dla podatnika faktów. W takim też zakresie podatnik zobowiązany jest do współudziału w obowiązku wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego. W szczególności współudział powinien polegać na poszukiwaniu przez stronę postępowania środków

Art. 155 § 1 Ordynacji podatkowej umożliwiał organowi nie tylko wezwanie do złożenia zeznań osobiście, ale również do złożenia wyjaśnień na piśmie. Przekazane na wezwanie organu podatkowego pisemne wyjaśnienia powiązane z treścią pisemnego zlecenia na wykonanie usługi mogły zostać dopuszczone jako dowód w sprawie, skoro mogły się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a jednocześnie nie są sprzeczne z prawem

Wymóg ustosunkowania się do zarzutów podniesionych w skardze, w kontekście treści art. 174 pkt 2 popsa nie ma charakteru bezwzględnego.

Wymogiem uznania osoby za domownika nie jest jej zameldowanie w miejscu zamieszkania adresata.

Art. 230 § 1 O.p. nie ma zastosowania, jeżeli w dacie orzekania przez organ odwoławczy, organ pierwszej instancji nie ma kompetencji do dokonania wymiaru uzupełniającego poprzez zmianę wydanej wcześniej decyzji. W takiej sytuacji zastosowanie ma art. 234 O.p.

Zasady dopuszczenia do egzaminu notarialnego oraz formy zdawania egzaminu

Podatnik który uzyskał decyzję o rozłożeniu zaległości podatkowej na raty i który wywiązuje się z płatności tych rat w wyznaczonych w tej decyzji terminach, nie powinien tracić prawa do ubiegania się o dalej idącą ulgę w postaci umorzenia tej zaległości podatkowej. Natomiast nieracjonalne jest, iż aby podatnik prawo takie nabył (odzyskał) konieczne musiałoby być zaprzestanie przez niego płatności rat

1. W sytuacji gdy wobec tej samej osoby zapadły dwa prawomocne wyroki łączne, w których węzłem kary łącznej objęto tylko te same skazania, które objęte były tym węzłem w wyroku, który uprawomocnił się wcześniej, drugi z tych wyroków dotknięty jest w tym zakresie rażącym naruszeniem prawa, zaliczanym do tzw. bezwzględnych przyczyn uchylenia orzeczenia, przewidzianym w art. 439 § 1 pkt 8 k.p.k., określanym

Zaniechanie przez organ podatkowy zwrotu wnioskowanej przez podmiot uprawniony kwoty podatku w terminie, rodzi po stronie tego pierwszego obowiązek wypłaty odsetek za cały okres, w jakim organ ten korzystał bez podstawy prawnej z kwoty zwrotu i w jakim podmiot uprawniony był takiej możliwości pozbawiony.

Prawodawca nie może wprowadzać rozwiązań prawnych ustanawiających obowiązki niemożliwe do wykonania, a tym bardziej wiązać z tym negatywne dla danego podmiotu konsekwencje prawne, gdzie organy podatkowe domagały się zapłaty odsetek za zwłokę od nieuiszczonej w terminie i w niewłaściwej wysokości zaliczki na podatek.