Teza informacyjna: Powołanie się na naruszenie konkretnego przepisu prawa materialnego przez błędną wykładnię, który nie był przedmiotem wykładni dokonywanej przez Sąd pierwszej instancji, czyni nieskutecznym zarzut błędnej wykładni przepisu prawa materialnego w rozumieniu art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270)

W przypadku sieci telekomunikacyjnej budowlą jest zbiór poszczególnych elementów konstrukcyjnych, urządzeń i instalacji połączonych w celu realizacji określonego zadania. Linia kablowa oraz szafy telekomunikacyjne zasadnie zatem uznane zostały przez organy podatkowe ze względu na pełnioną funkcję w procesie zapewnienia przez spółkę jako przedsiębiorcy łączności telekomunikacyjnej jako elementy budowli

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury nie może powstać u jej dysponenta, jeżeli u jej wystawcy nie powstaje obowiązek podatkowy w tym podatku w odniesieniu do podatku podlegającego odliczeniu. W przypadku gdy podatek wynika jedynie z faktury, która nie dokumentuje faktycznego zdarzenia rodzącego obowiązek podatkowy u jej wystawcy - faktura taka nie daje uprawnienia do odliczenia wykazanego

Powołanie się w skardze kasacyjnej na podstawę naruszenia prawa materialnego nie może ograniczyć się do powołania przepisu (normy) prawa materialnego bez wskazania sposobu jego naruszenia i wyjaśnienia, na czym polegała błędna wykładnia lub niewłaściwe zastosowanie przepisu, a także jak, zdaniem skarżącego, zakwestionowany przepis powinien być rozumiany, bądź jaki przepis powinien być zastosowany.

Dopuszczenie nowego dowodu jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem sądu. Nawet w sytuacji, gdyby dowód taki był oferowany przez stronę w postępowaniu sądowoadministracyjnym, to jego nieprzeprowadzenie przez sąd, nie mogłoby być jednoznacznie oceniane jako naruszenie prawa procesowego i to naruszenie istotne, mające wpływ na wynik sprawy. Nieprzeprowadzenie takiego dowodu mimo wniosku strony nie nadaje

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych z jednej strony stanowi, że nie są kosztami uzyskania przychodów wydatki na objęcie lub nabycie udziałów w spółce mającej osobowość prawną, z drugiej zaś strony przewiduje wyjątek, że wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia tych udziałów. Konstrukcja tego przepisu

Dopuszczenie nowego dowodu jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem sądu. Nawet w sytuacji, gdyby dowód taki był oferowany przez stronę w postępowaniu sądowoadministracyjnym, to jego nieprzeprowadzenie przez sąd, nie mogłoby być jednoznacznie oceniane jako naruszenie prawa procesowego i to naruszenie istotne, mające wpływ na wynik sprawy.

1. Zgodnie z wykładnią literalną art. 25 ust. 4 w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm., dalej: u.r.p.) proporcjonalnemu wydłużeniu podlegają okresy wykonywania pracy w niepełnym wymiarze określonej w art. 25 ust. 1 pkt. 5 lit. a i b u.r.p. przez osoby, które posiadają stopień naukowy doktora nauk prawnych. Nie podlega

Czas wręczenia kontrahentowi kwoty, która - zgodnie z porozumieniem stron - ma stanowić zadatek, nie ma znaczenia dla samej konstrukcji zadatku w rozumieniu art. 394 § 1 k.c.

W art. 86 ust. 1 i 2 u.p.t.u. wskazano, że podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, a nie kwotę wykazaną jedynie jako ten podatek, niebędącą nim faktycznie, a więc niebędącą świadczeniem należnym Skarbowi Państwa

W art. 116 § 2 O.p. (w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2003r.) ustawodawca wyraźnie wskazał, że członkowie zarządu spółki będą odpowiadać za zobowiązania podatkowe spółki powstałe w czasie pełnienia przez nich obowiązków w jej zarządzie. Co prawda, odpowiedzialność podatkowa członka zarządu spółki kapitałowej - tak samo jak i wszystkich innego rodzaju osób trzecich wymienionych w rozdziale