Norma kompetencyjna zawarta w art. 6 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, poz. 306 ze zm.) nie upoważnia wymienionych w nim organów do obniżenia wynagrodzenia pracownika należącego do kadry kierowniczej, z naruszeniem zasad dotyczących kształtowania treści stosunku pracy.
Do prawidłowego sformułowania podstawy kasacyjnej niezbędne jest wskazanie konkretnego przepisu (lub przepisów) aktu normatywnego, który został naruszony przez sąd pierwszej instancji.
Wcześniejsza wadliwa interpretacja przepisów nie oznacza, że organy podatkowe pozbawione są - z uwagi na treść art. 121 § 1 O.p. - prawa zweryfikowania swojego stanowiska, a to ze względu na zasadę praworządności uregulowaną w art. 120 O.p.
Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnia tylko te zarzuty, które zostały wyraźnie wskazane w skardze kasacyjnej jako naruszone. Nie jest natomiast władny badać, czy sąd administracyjny pierwszej instancji nie naruszył innych przepisów.
Katalog prac ulepszeniowych jest katalogiem zamkniętym (przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja, modernizacja) i często prace ulepszeniowe łączy się z pracami remontowymi. To zaś oznacza, że należy zarówno rodzaj prac jak i ich zakres ustalić szczegółowo, a także zakwalifikować do poszczególnych kategorii.
Art. 28 ust. 3 u.p.d.o.f. nie kreuje ulgi podatkowej, bo ta wynika z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) tej ustawy, ani też nie określa szczególnego - dwuletniego terminu płatności dla osób, które złożyły oświadczenie o zamiarze przeznaczenia środków uzyskanych ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe.
Do prawidłowego sformułowania podstawy kasacyjnej niezbędne jest wskazanie konkretnego przepisu (lub przepisów) aktu normatywnego, który został naruszony przez sąd pierwszej instancji.
Wcześniejsza wadliwa interpretacja przepisów nie oznacza bowiem, jak zauważył Sąd wojewódzki, że organy podatkowe pozbawione są - z uwagi na treść art. 121 § 1 O.p. - prawa zweryfikowania swojego stanowiska, a to ze względu na zasadę praworządności uregulowaną w art. 120 O.p.
"Service fee" stanowi zapłatę za świadczone usługi dystrybucyjne, których nie należy utożsamiać wyłącznie z umowami sprzedaży zawieranymi przez skarżącą we własnym imieniu i na własny rachunek z polskimi odbiorcami.
Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury nie może powstać u jej dysponenta, jeżeli u jej wystawcy nie powstaje obowiązek podatkowy w tym podatku w odniesieniu do podatku podlegającego odliczeniu. Bez znaczenia w tym zakresie jest okoliczność ewentualnego nabycia prawa własności tego towaru przez jego nabywcę w oparciu o art. 169 k.c. Kwestia wiary