Przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym od 31 grudnia 2006 roku zawężający spełnienie przesłanek dających podstawę do uzyskania wymienionej w nim ulgi podatkowej, wyłącznie do terytorium RP jest sprzeczny z zasadą swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium państw członkowskich (art. 18 TWE), jak również zasadą swobodnego podejmowania i wykonywania działalności

Ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z karą za wadliwie wykonaną usługę bądź za zwłokę w usunięciu powstałych wad. Nie odniósł się natomiast do odszkodowań należnych z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu. Nie oznacza to jednak, że takie odszkodowania i kary mogą być za koszt podatkowy automatycznie uznane. Poniesiony wydatek musi bowiem spełniać ogólną przesłankę

Przedsiębiorca nie może zaliczyć do kosztów odpisów amortyzacyjnych od zdewastowanej nieruchomości niezdatnej do użytku. Zakaz ten obowiązuje, nawet jeśli faktycznie udaje mu się jej używać.

NSA nie ma obowiązku, a nawet nie może odgadywać intencji skarżącego czy też precyzować za niego zarzuty skargi kasacyjnej czy ich uzasadnienie.

Nie wolno zapominać, że celem nadrzędnym jakiemu służyło wprowadzenie wiążących interpretacji przepisów prawa podatkowego, było zapewnienie pewności prawa zwłaszcza w kontekście niejasnych przepisów podatkowych i obowiązującej w większości podatków zasady samoobliczania podatku, przerzucającej na podatnika obowiązek prawidłowego stosowania tych przepisów . Tymczasem strona skarżąca, która wniosek o

Za dzień poniesienia kosztu należy zatem uznać dzień wpisania do ksiąg rachunkowych wydatku na podstawie faktury. Skoro w księgach rachunkowych winny być wpisane chronologicznie wszystkie zdarzenia, które nastąpiły w okresie sprawozdawczym (art.20 ust. 1 u.r.), to dzień wpisania faktury ( dzień wpisania wydatku) jest dniem poniesienia kosztu.

Naruszenie przepisów mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy to takie uchybienie, przy braku którego rozstrzygnięcie mogłoby być odmienne od tego, które w sprawie zapadło.

Przekazanie przez skarżącego bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 i 3 u.p.t.u., nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.