O ile przepisy Ordynacji podatkowej, na podstawie których udzielane są ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych, odnoszą się do ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego, to ostateczna decyzja o przyznaniu ulgi leży w gestii urzędnika. Urzędnik ma swobodę, czy taką ulgę przyznać czy też nie. Ponadto ulgi w spłacie podatków mają charakter państwowej pomocy de minimis i należy je rozpatrywać w
Art. 122 O.p. nakazuje organom podatkowym ustalenie wszelkich faktów i okoliczności niezbędnych dla załatwienia sprawy. W tym przypadku wątpliwości budzą ustalenia dotyczące kosztów uzyskania przychodów. W badanym roku podatkowym kosztami uzyskania przychodu ( art.. 15 ust.1 u.p.d.o.p.) były koszty, które spełniały łącznie następujące warunki: były poniesione w celu uzyskania przychodów, to znaczy
Skoro bowiem w art. 239a O.p. jest mowa o obowiązku podlegającym wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, to zapis "nie podlega wykonaniu" może być rozumiany jedynie jako wykonanie w drodze egzekucji administracyjnej. Zatem brak rygoru wykonalności decyzji nieostatecznej oznacza jedynie, że należność wynikająca z takiej decyzji nie może być dochodzona w drodze egzekucji
Kosztem uzyskania przychodu nie jest każdy koszt faktycznie poniesiony, ale koszt związany z uzyskaniem przychodu.
W ramach zarzutu wadliwego zastosowania przepisu prawa materialnego (art. 174 pkt 1 p.p.s.a.) nie można kwestionować ustaleń faktycznych przyjętych w sprawie przez Sąd wojewódzki za podstawę orzeczenia. To bowiem strona może czynić wyłącznie przy pomocy zarzutów procesowych. Stosowanie prawa materialnego ma charakter wtórny w stosunku do ustaleń faktycznych.
Możliwość nałożenia kary porządkowej w przypadku bezzasadnego niepodporządkowania się wezwaniu organu podatkowego do dokonania określonej czynności, zgodnemu z art. 155 § 1 O.p., jest wyłączona tylko w tych sytuacjach, gdy ustawodawca w sposób jednoznaczny uzależnia przeprowadzenie danej czynności postępowania od zgody strony. Taką możliwość przewidziano w art. 199 O.p. i w związku z tym odmowa zeznań
Współdłużnicy solidarni (art. 366 k.c.) i poręczyciel (art. 881 k.c.) zachowują pozycję samodzielną w ramach łączącego ich z wierzycielem stosunku obligacyjnego i w konsekwencji zarówno sam bieg terminu przedawnienia roszczeń, jak i przerwanie jego biegu następuje niezależnie dla tych podmiotów. Ten element jurydycznej odrębności roszczeń należy dostrzegać także wówczas, gdy pojawia się kwestia przerwania
Fiskus ukarze podatnika nie tylko za niezłożenie deklaracji podatkowych czy nieopłacenie podatku. Karę zapłaci też osoba, która nie przedstawi dokumentacji budowlanej.