Sąd administracyjny nie posiada co do zasady kompetencji do dokonywania ustaleń stanu faktycznego, w będącej przedmiotem jego rozpoznania sprawie administracyjnej.

1. Przepis art. 227 k.p.c. w ogóle nie może być przedmiotem naruszenia przez sąd, ponieważ nie jest on źródłem obowiązków ani uprawnień jurysdykcyjnych, lecz w istocie określa wolę ustawodawcy ograniczenia kręgu faktów, które mogą być przedmiotem dowodu w postępowaniu cywilnym. 2. Przez kwalifikacje zawodowe należy rozumieć zarówno kwalifikacje formalne czyli przygotowanie zawodowe udokumentowane świadectwami

Jeżeli podatnik powołuje się na fakt pokrycia poniesionych wydatków z zasobów majątkowych zgromadzonych w latach poprzednich, to na nim spoczywa ciężar wykazania prawdziwości tych twierdzeń. Zadaniem organu jest natomiast wnikliwa ocena przedstawionych przez stronę dowodów na tle całego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Przy czym zgodnie z treścią art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. muszą to być

Z treści art. 116 Ordynacji podatkowej wynika wprost solidarna odpowiedzialność członków zarządu, a co więcej w żadnym przypadku nie można uznać, aby brak takiej informacji stanowił naruszenie, które miało wpływ na wynik sprawy. Brak wskazania w sentencji decyzji, że jej adresat ponosi solidarną odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki kapitałowej nie powoduje, że odpowiedzialność poszczególnych

Sąd I instancji trafnie porównując ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa to tych pojazdów, ocenił, że normy art. 88 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw do tych samochodów nie rozszerzyły ograniczeń obowiązujących i rzeczywiście stosowanych w tym zakresie na dzień

Przepis art. 83 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. powinien być rozumiany w sposób zgodny z treścią art. 148 d) Dyrektywy 2006/112/WE.

Stosownie do art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, stawek przewidzianych dla gruntów i budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie stosuje się, jeżeli przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.

Czasowe niewykorzystywanie przedmiotu opodatkowania na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, nie powoduje zmiany charakteru takiej nieruchomości, pozostając w posiadaniu przedsiębiorcy, jest ona traktowana jako związana z prowadzeniem tej działalności.

Wobec relatywnie powszechnej praktyki prefinansowania środków pomocowych, zwolnienie podatkowe wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych praktycznie nie funkcjonowałoby, gdyby techniczny sposób przekazywania środków uniemożliwiać miał objęcie ich (tym) zwolnieniem u uprawnionych beneficjentów.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury nie może powstać u jej dysponenta jeżeli u jej wystawcy nie powstaje obowiązek podatkowy w tym podatku w odniesieniu do podatku podlegającego odliczeniu. Bez znaczenia w tym zakresie jest okoliczność ewentualnego nabycia prawa własności tego towaru przez jego nabywcę w oparciu o art. 169 k.c.

Podatnikowi przysługuje prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych. Jednakże wystawienie faktury stwierdzającej czynności, które nie zostały faktycznie wykonane, nie daje podstaw do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku.

W świetle przepisu art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. posiadane wcześniej zasoby majątkowe, z których podatnik chce rozliczyć swoje przychody, muszą pochodzić z ujawnionych źródeł (opodatkowanych lub wolnych od podatku), bez względu na czas nabycia tych zasobów.

Faktura musi odzwierciedlać rzeczywisty przebieg operacji gospodarczych. Jeżeli strona kupująca czy sprzedająca są fikcyjne, to faktura nie odzwierciedla prawidłowego przebiegu transakcji.