Skoro zakwestionowana została prawidłowość ustaleń faktycznych prowadzących do zastosowania w sprawie dotyczącej zobowiązania spółki w VAT za maj 2002 r. art. 17 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u., nie można na obecnym etapie postępowania uznać, że prawidłowo organy skorygowały rozliczenie spółki w VAT za czerwiec 2002 r., przez nieuwzględnienie w tym rozliczeniu wynikającej z deklaracji VAT-7 za maj 2002 r. kwoty

W sytuacji, gdy jako nabywca opodatkowanych usług związanych z realizacją wspólnego przedsięwzięcia występuje tylko skarżąca, fundamentalna dla podatku od towaru i usług zasada neutralności tego podatku w opisanym układzie stosunków prawnych może być respektowana jedynie poprzez tzw. refakturowanie połowy kosztów usług budowlanych przez skarżącą na gminę będącą partnerem przedsięwzięcia. Skarżąca występować

Przepis § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia MF z 22 marca 2002r. stanowił jedynie powtórzenie normy wynikającej już z art. 19 ust. 1 u.p.t.u. z 1993r., zgodnie z którą podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług przewidzianego w tej ustawie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika - wyłącznie w odniesieniu do podatku wynikającego z faktury

Artykuł 322 k.p.c. ma zastosowanie do ustalenia świadczenia przewidzianego w art. 7643 § 1 k.c.

Cywilnoprawna ochrona dóbr osobistych oparta jest na konstrukcji prawa podmiotowego, niemajątkowego, o charakterze bezwzględnym. Oznacza to powszechny, obciążający wszystkie inne podmioty obowiązek nieingerencji w określoną sferę podmiotu uprawnionego, niewkraczania w sferę jego uprawnień. Bezwzględny charakter prawa osobistego oznacza, że potencjalne roszczenia ochronne kierowane są przeciwko każdemu

Faktura spełnia rolę dowodową w zakresie potwierdzenia faktu wykonania transakcji w związku z którą ma nastąpić odliczenie. W sytuacji naruszenia formalnych warunków jakie powinna spełniać zgodnie z przepisami prawa faktura, aby dawała uprawnienie do odliczenia podatku, ważnym jest dla realizacji lub odmowy tego prawa przez podatnika, dokonanie oceny, czy w takim przypadku zachodzi ryzyko oszustwa

Dotknięte sankcją nieważności jest takie orzeczenie (decyzja, postanowienie), którego skutki prawne - z uwagi na stwierdzone rażące naruszenie prawa - nie mogą być zaakceptowane przez prawo. Na tle prawa procesowego naruszenie takie musi być na tyle oczywiste (rażące), że wydane orzeczenie przy takim naruszeniu przepisu postępowania, nie może się ostać w obrocie prawnym. Sankcję nieważności powoduje

Przepis art. 191 o.p. daje organom podatkowym przy ocenie wiarygodności zgromadzonych dowodów prawo ich oceny w sposób swobodny, na podstawie własnego przekonania opartego na wiedzy, doświadczeniu życiowym, prawach logiki, wzajemnych relacjach między poszczególnymi dowodami z uwzględnieniem całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

Przepis § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia MF z 22 marca 2002r. stanowił jedynie powtórzenie normy wynikającej już z art. 19 ust. 1 u.p.t.u. z 1993r., zgodnie z którą podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług przewidzianego w tej ustawie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika - wyłącznie w odniesieniu do podatku wynikającego z faktury

Na mocy Traktatu akcesyjnego Polska zobowiązała się przejąć całość prawa Unii Europejskiej, na które składa się cały "wspólnotowy zasób prawny", obejmujący zarówno przepisy traktatów (tzw. pierwotne prawo wspólnotowe - pochodzące bezpośrednio od państw członkowskich), przepisy wydawane przez organy Wspólnot (zwane pochodnym lub wtórnym prawem wspólnotowym - tu m.in. dyrektywny), jak również dorobek