Z gwarancyjnego charakteru instytucji doręczenia wynika zaś, że jedynie doręczenie zgodne z obowiązującymi przepisami można uznać za skuteczne i wywołujące określone następstwa prawne. W aspekcie zaś uprawnień strony postępowania prawidłowe doręczenie stanowi konkretyzację prawa do jej czynnego udziału w każdym stadium postępowania (art. 123 O.p.), przy czym sposób doręczenia pism w postępowaniu podatkowym

Sąd pierwszej instancji trafnie wskazał, że w świetle art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach ustala się w wysokości rzeczywistego przychodu (dochodu), a nie w wysokości przychodu podatkowego lub też księgowego.

Podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup części samochodowych, które są udokumentowane dowodami wewnętrznymi.

Od działalności gospodarczej, której nie rozliczano w sposób właściwy, tylko uiszczano od transakcji podatek od czynności cywilnoprawnych, trzeba naliczyć 75-procentowy podatek dochodowy. Jest to bowiem nieujawnione źródło przychodów.

Wydanie decyzji w sensie sporządzenia jej w przewidziany prawem sposób, z zachowaniem wymaganych składników treści i obowiązujących rygorów formalnych, warunkuje wywołanie przez nią skutku prawnego poprzez fakt doręczenia w określony przepisami Ordynacji podatkowej sposób.