Postępowanie uruchamiane na skutek wznowienia postępowania nie jest kontynuacją postępowania instancyjnego, a wobec tego brak jest w nim podstaw do pełnej merytorycznej kontroli decyzji, którą zakończono sprawę w postępowaniu zwykłym. Instytucja wznowienia postępowania nie jest środkiem, za pomocą którego można wzruszać każdą wadliwą decyzję ostateczną niezależnie od stopnia tej wadliwości.

Wprawdzie art. 10 § 1 k.w. zakłada możliwość odrębnego skazywania za wykroczenie i za przestępstwo, gdy czyn będący wykroczeniem wyczerpuje jednocześnie znamiona przestępstwa, ale w żadnej mierze nie można tego odnieść do sytuacji, gdy dany czyn, na który składa się kilka zachowań, z których każde wyczerpuje znamiona wykroczenia, ale z uwagi na spełnienie wymogów określonych w art. 12 k.k. stanowi

Nie budzi (…) wątpliwości, że samo wyrokowanie, czyli wydawanie (ogłaszanie) wyroku, jest orzekaniem, w tym także wtedy, gdy odbywa się ono - na skutek odroczenia tej czynności - na odrębnej rozprawie w innym dniu. Rozprawa ta sprowadza się wtedy, co prawda, tylko do ogłoszenia wyroku, podania powodów jego wydania i pouczenia stron o sposobie jego zaskarżania. Jest to jednak nadal rozprawa - co zresztą

W przypadku gdy podatek wynika jedynie z faktury, która nie dokumentuje faktycznego zdarzenia rodzącego obowiązek podatkowy u jej wystawcy - faktura taka nie daje uprawnienia do odliczenia wykazanego w niej podatku. Dysponowanie w tym przypadku przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia, który nie stanowi uprawnienia do odliczenia

W sytuacji, gdy podatnik sprzedaje rolnikowi w celu tuczu prosiaki i warchlaki, a następnie rolnik, po przeprowadzeniu tuczu, odsprzedaje te zwierzęta podatnikowi mamy do czynienia z dwukrotną dostawą towarów.

Upatrywanie zaś w treści art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. uniwersalnej podstawy kasacyjnej dla wszelkich zarzutów łączących się z uchybieniami natury procesowej razi swą ogólnikowością i nie daje, przy braku powołania innych uregulowań tej ustawy lub (w związku z unormowaniami p.p.s.a.) odpowiednich przepisów Ordynacji podatkowej, możliwości skategoryzowania domniemanych błędów natury procesowej

Jak podniesiono w uzasadnieniu skargi kasacyjnej, zebrany w sprawie rozstrzygniętej zakwestionowaną decyzją materiał dowodowy "był kompletny i umożliwiał organom podatkowym podjęcie merytorycznego rozstrzygnięcia". Stwierdzenie to uzupełniono spostrzeżeniem, iż z akt sprawy ewidentnie wynikał fakt uzyskiwania przez wnioskodawcę dochodów nie ze stosunku pracy, lecz ze stosunku służbowego, który stanowi

Roszczenia uprawnionego mające swoje źródło w odstąpieniu od umowy na podstawie art. 494 k.c. przedawniają się na podstawie i w terminie określonym w art. 117 i 118 k.c.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie wymagają wpisania danej osoby na listę biegłych, jako warunku dopuszczenia jej do udziału w sprawie w tym charakterze. Istotne jest bowiem jedynie to, aby osoba powołana do sporządzenia opinii dysponowała stosowną wiedzą specjalistyczną, jaka jest wymagana w danej sprawie i niezbędna do rozstrzygnięcia.

Zastosowanie zasady wyrażonej w art. 20 ust. 6 ustawy VAT z 2004 r. powoduje, że powstanie obowiązku podatkowego zostało powiązane z wystawieniem faktury przez unijnego podatnika i nie ma znaczenia, kiedy faktura ta została przez polskiego podatnika otrzymana. Obowiązek podatkowy powstaje bowiem z chwilą wystawienia przez zagranicznego dostawcę faktury. Zasada ta - jak to już wyżej powiedziano - znajduje