Do zastosowania zwolnienia w przypadku bezzwrotnej pomocy z UE istotne jest pochodzenie środków, a nie sposób ich rozdzielania czy wypłaty.

Pracodawca, który udziela pożyczki mieszkaniowej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, nie wykonuje usługi i nie staje się z tego tytułu podatnikiem VAT.

O braku możliwości określenia podstawy opodatkowania w oparciu o dane wynikające z ksiąg podatkowych można mówić wówczas, gdy nie można kierując się treścią tychże ksiąg podjąć ustaleń, co do wartości niezbędnych do określenia podstawy opodatkowania.

Wpisanemu prawu jawnemu z księgi wieczystej przysługuje domniemanie zgodności z rzeczywistym stanem prawnym (art. 3) nie od chwili ujawnienia (wpisania), ale już od chwili wpływu wniosku o wpis do właściwego sądu, a w razie wszczęcia postępowania z urzędu - od chwili wszczęcia postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny, działający jako sąd kasacyjny, nie ma jakichkolwiek uprawnień do konkretyzowania, uściślania, czy też korygowania zarzutów strony skarżącej.

Z porównania treści przepisów art. 14 ust. 1 i ust. 6 ustawy o VAT z 1993 r. wynika, że osobą rozpoczynającą w trakcie roku podatkowego czynności podlegające opodatkowaniu jest ten, kto nie wykonywał tych czynności w poprzednim roku podatkowym.

Podstawą prawną zanegowania prawa do odliczenia był przepis art. 19 ust. 1 ustawy o VAT z 1993 r. Zgodnie z tym przepisem podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług przewidzianego w tej ustawie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatku wynikającego z faktury, dokumentującej faktycznie zrealizowaną przez jej

Tezy informacyjne: I. Sposób doręczenia pism w postępowaniu podatkowym uregulowany zostały przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: O.p.) w sposób odrębny i, co do zasady, wyczerpujący. II. Brak jakichkolwiek podstaw do uznania, że ewentualny obowiązek do aktualizacji danych podatnika w urzędzie skarbowym, w tym co do adresu, wynikający

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podatnik ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającej z otrzymanych przez niego faktur z tytułu zakupu towarów i usług. Jak słusznie zauważa WSA chodzi o faktury w których wykazana jest faktycznie dokonana transakcja i to pomiędzy wskazanymi w niej podmiotami. W przypadku gdy dokument ten nie obrazuje rzeczywistej sprzedaży, gdyż podmiot wskazany

Charakter przepisu art. 25 ust. 1 pkt 3 odsyłającego wprost do przepisów o podatku dochodowym, powoduje, że ustalenia dokonane w postępowaniu dotyczącym zobowiązania w podatku od towarów i usług w kwestii zakwalifikowania wydatku do kosztów uzyskania przychodów mają charakter wtórny i powinny bazować na wynikach postępowania dotyczącego zobowiązania w podatku dochodowym, jeśli takie postępowanie wobec

Nie budzi (…) wątpliwości, że samo wyrokowanie, czyli wydawanie (ogłaszanie) wyroku, jest orzekaniem, w tym także wtedy, gdy odbywa się ono - na skutek odroczenia tej czynności - na odrębnej rozprawie w innym dniu. Rozprawa ta sprowadza się wtedy, co prawda, tylko do ogłoszenia wyroku, podania powodów jego wydania i pouczenia stron o sposobie jego zaskarżania. Jest to jednak nadal rozprawa - co zresztą

W przypadku gdy podatek wynika jedynie z faktury, która nie dokumentuje faktycznego zdarzenia rodzącego obowiązek podatkowy u jej wystawcy - faktura taka nie daje uprawnienia do odliczenia wykazanego w niej podatku. Dysponowanie w tym przypadku przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia, który nie stanowi uprawnienia do odliczenia

Postępowanie uruchamiane na skutek wznowienia postępowania nie jest kontynuacją postępowania instancyjnego, a wobec tego brak jest w nim podstaw do pełnej merytorycznej kontroli decyzji, którą zakończono sprawę w postępowaniu zwykłym. Instytucja wznowienia postępowania nie jest środkiem, za pomocą którego można wzruszać każdą wadliwą decyzję ostateczną niezależnie od stopnia tej wadliwości.

Prokurator, który zrzekł się stanowiska z przyczyn określonych w art. 65a ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze może zgłosić wniosek o powrót na poprzednio zajmowane stanowisko do upływu terminów przewidzianych w art. 65a ust. 2 ustawy.

Wprawdzie art. 10 § 1 k.w. zakłada możliwość odrębnego skazywania za wykroczenie i za przestępstwo, gdy czyn będący wykroczeniem wyczerpuje jednocześnie znamiona przestępstwa, ale w żadnej mierze nie można tego odnieść do sytuacji, gdy dany czyn, na który składa się kilka zachowań, z których każde wyczerpuje znamiona wykroczenia, ale z uwagi na spełnienie wymogów określonych w art. 12 k.k. stanowi