Naczelny Sąd Administracyjny przychylił się do poglądu Sądu pierwszej instancji o możliwości stwierdzenia nieważności decyzji w części w sytuacji, gdy jedną decyzją organ rozstrzyga kilka oddzielnych kwestii, co ma miejsce w sytuacji wydawania przez organy decyzji obejmującej rozliczenie podatku od towarów i usług za kilka miesięcy danego roku, czyli za poszczególne okresy rozliczeniowe obowiązujące

Podstawą odliczenia VAT nie jest posiadanie faktury lub zapłata należności na konto, ale faktyczne wykonanie czynności.

O braku możliwości określenia podstawy opodatkowania w oparciu o dane wynikające z ksiąg podatkowych można mówić wówczas, gdy nie można kierując się treścią tychże ksiąg podjąć ustaleń, co do wartości niezbędnych do określenia podstawy opodatkowania.

Teza informacyjna: W art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), gdy mowa jest o "pochodzeniu środków bezzwrotnej pomocy", chodzi o pierwotne źródło, z którego pochodzi dochód. Bez znaczenia pozostaje okoliczność, czy środki wypłacane są bezpośrednio przez instytucje międzynarodowe, czy też następuje to za pośrednictwem

W świetle art. 19 ust. 1 i 2 ustawy o VAT w związku z § 50 ust. 4 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.) podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, gdy wynika

Art. 88 ust. 3a) pkt 4 lit.a) ustawy o VAT pozbawia prawa do odliczenia podatku wykazanego w fakturach dokumentujących czynności, które nie zostały dokonane.

Przepis § 14 ust. 2 pkt 4 lit. a) rozporządzenia wykonawczego w stanie prawnym przed 1 czerwca 2005 r., a obecnie art. 88 ust. 3a) pkt 4 lit.a) ustawy o VAT pozbawia prawa do odliczenia podatku wykazanego w fakturach dokumentujących czynności, które nie zostały dokonane.

Jeżeli szkoda polega na tym, że poszkodowany nie uzyskał na dany dzień dobra lub usługi, które by mu przypadło, gdyby umowa została wykonana należycie, to utracone korzyści obejmują wartość jaką dobro lub usługa ma w chwili gdy poszkodowany dochodzi odszkodowania, a nie w dacie wyrządzenia szkody. Na ten dzień wartość ta odzwierciedla tylko stratę jaka poszkodowany poniósł przez to, że umowa nie została

Przepis § 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług w 2002 r. nie nakłada zatem podatków ani danin publicznych w rozumieniu art. 217 Konstytucji, lecz ma jedynie charakter techniczny. Oznacza to, że zamieszczenie powyższej regulacji w rozporządzeniu wykonawczym jest prawidłowe i nie stanowi niedopuszczalnej ingerencji Ministra

Brak "ważnego interesu", o którym była mowa w art. 67 Ordynacji podatkowej powoduje, że przepis ten nie może stanowić podstawy do udzielenia ulgi. Dopiero stwierdzenie, że interes taki występuje, otwiera organowi podatkowemu możliwość wyboru sposobu rozstrzygnięcia (zastosowania ulgi w całości lub w części, odmowa jej przyznania) w granicach uznania administracyjnego. Sam wybór sposobu rozstrzygnięcia

Niewłaściwe zastosowanie przepisu prawa materialnego polega na tzw. błędzie w subsumcji, co wyraża się tym, iż stan faktyczny ustalony w sprawie błędnie uznano za odpowiadający stanowi hipotetycznemu przewidzianemu w normie prawnej albo, że ustalonego stanu faktycznego błędnie nie "podciągnięto" pod hipotezę określonej normy prawnej, a wobec tego błędne zastosowanie (bądź niezastosowanie) przepisów

Odpowiedzialność członka zarządu jako osoby trzeciej nie może dotyczyć sytuacji, gdy tylko biernie piastuje on tę funkcję, ale nie ma żadnego wpływu na bieg spraw spółki w czasie powstawania zaległości podatkowych. Z poglądów tych nie można wyprowadzić a contrario wniosku, że dopuszczalne jest obciążenie odpowiedzialnością za zaległości spółki osobę, która nie była członkiem zarządu w okresie powstawania

Zarzutem naruszenia prawa materialnego nie można podważać ustaleń faktycznych. Wadliwe ustalenia faktyczne podważyć można jedynie w ramach podstawy kasacyjnej, wymienionej w art. 174 pkt 2 P.p.s.a. Strona skarżąca nie zarzuciła zaś skutecznie naruszenia przepisów postępowania. Z powyższego wynika, że stan faktyczny przyjęty do wyrokowania przez Sąd I instancji nie został podważony.

W świetle art. 19 ust. 1 i 2 ustawy o VAT w związku z § 50 ust. 4 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.) podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, gdy wynika