Z treści przepisu art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że nie stanowi on samodzielnej podstawy korekty wartości początkowej środka trwałego. Aby dokonać korekty wartości początkowej środka trwałego w oparciu o ten przepis należy wskazać, że ustalenie tej wartości nastąpiło niezgodnie co najmniej z jedną z zasad, które zostały określone w art. 16g ust. 1 - 14 u.p.d.o.p.

Podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup części samochodowych, które są udokumentowane dowodami wewnętrznymi.

Z gwarancyjnego charakteru instytucji doręczenia wynika zaś, że jedynie doręczenie zgodne z obowiązującymi przepisami można uznać za skuteczne i wywołujące określone następstwa prawne. W aspekcie zaś uprawnień strony postępowania prawidłowe doręczenie stanowi konkretyzację prawa do jej czynnego udziału w każdym stadium postępowania (art. 123 O.p.), przy czym sposób doręczenia pism w postępowaniu podatkowym

Sąd pierwszej instancji trafnie wskazał, że w świetle art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach ustala się w wysokości rzeczywistego przychodu (dochodu), a nie w wysokości przychodu podatkowego lub też księgowego.

Przychody podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych uzyskane na podstawie umów o zarządzanie lub podobnych należą do przychodów z działalności wykonywanej osobiście i nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f. także wtedy, gdy umowy te zawierane są w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę nie mającą osobowości prawnej, której

Roszczenie przewidziane w art. 76 ust. 1 prawa wekslowego z dnia 28 kwietnia 1936 r. (Dz. U. Nr 37, poz. 42 ze zm.) nie jest roszczeniem wekslowym. Do roszczenia tego nie ma zastosowania przepis art. 409 k.c.

Dyspozycja art. 148 Ordynacji podatkowej wskazuje, że ustawodawca wyraźnie odróżnia sytuację osobistego doręczenia pisma (art. 148 § 1 Ordynacji podatkowej) od sytuacji doręczenia osobie upoważnionej przez pracodawcę do odbioru korespondencji (art. 148 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej). Ponadto kompleksowa analiza regulacji postępowania podatkowego w zakresie doręczeń (Dział IV, Rozdział 5 Ordynacji

Wydanie decyzji w sensie sporządzenia jej w przewidziany prawem sposób, z zachowaniem wymaganych składników treści i obowiązujących rygorów formalnych, warunkuje wywołanie przez nią skutku prawnego poprzez fakt doręczenia w określony przepisami Ordynacji podatkowej sposób.