1. Nawet w razie stosowania zadaniowego czasu pracy pracodawca powinien wykazać, że powierzał pracownikowi zadania możliwe do wykonania w czasie pracy wynikającym z norm określonych w art. 129 k.p. 2. Pełnienie funkcji kierowniczych nie upoważnia pracodawcy do stosowania takich rozwiązań organizacyjnych, które w samym założeniu rodzą konieczność stałego wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 46 lit.b) u.p.d.o.f. nie podlegają zwolnieniu dochody uzyskiwane przez podatnika wykonującego na podstawie umowy o pracę określone czynności w ramach realizowanego przez beneficjenta bezzwrotnej pomocy unijnej programu finansowanego ze środków pomocowych.

Nie można obowiązku "przedstawienia stanu sprawy", o którym mowa w art. 141 § 4 u.p.p.s.a., rozumieć jako obowiązku szczegółowego i drobiazgowego odniesienia się do wszystkich podniesionych w skardze zarzutów. Przedstawienie stanu sprawy (podobnie jak i zarzutów skargi, stanowisk pozostałych stron oraz wyjaśnienie podstawy prawnej rozstrzygnięcia) ma być "zwięzłe", co należy rozumieć w ten sposób,

Uprawnienie do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego dla nauczycieli przedszkolnych

Wydatki związane z przejętymi zobowiązaniami nabytego przedsiębiorstwa nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.

Wobec nieskutecznego podważenia poprawności ustaleń co do nie wykazania rzeczywistego charakteru wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu w związku z wystawieniem dokumentów przez podmioty nieistniejące, bądź takie które faktycznie robót w nich wskazanych nie wykonały odmowa zastosowania art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. jest w pełni uzasadniona.

Wspólnicy odwołujący się od decyzji organu rentowego ustalającej ich odpowiedzialność jako wspólników spółki cywilnej za zaległości składkowe spółki nie są ubezpieczonymi, o których mowa w art. 47710 § 2 k.p.c. W postępowaniu sądowym jest on oczywiście stroną lecz nie jako ubezpieczony, ale: „osoba, której praw i obowiązków dotyczy zaskarżona decyzja” (por. art. 47711 § 1 k.p.c.).

Przepisy, takie jak art. 111 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie są "specjalnymi środkami stanowiącymi odstępstwo", mającymi na celu zapobieganie przypadkom oszustw podatkowych lub unikania opodatkowania, w rozumieniu art. 27 ust. 1 szóstej dyrektywy 77/388, w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2004/7.

Dla określenia miejsca (kraju) opodatkowania eksportu (zwolnienia z prawem do odliczenia w rozumieniu Dyrektywy 112), nie ma znaczenia miejsce (kraj), z którego rozpoczyna się przemieszczanie towaru przed jego zgłoszeniem do procedury wywozu, gdyż dopiero z momentem zgłoszenia tegoż towaru do takiej procedury, nabywa on status towaru, który będzie podlegał wywozowi poza terytorium Wspólnoty, co powoduje