Wyrażonej w art. 121 § 1 O.p. zasady pogłębiania zaufania do działania organów podatkowych nie można interpretować w oderwaniu od zasady praworządności, wskazanej w art. 120 O.p. Organy podatkowe w swoim działaniu winny się kierować i działać w granicach prawa. Postępowanie podatkowe czy postępowanie w przedmiocie wydania interpretacji podatkowych nie jest oparte na zwyczaju wypracowanym przez organ

Wnioski sformułowane w środku odwoławczym same w sobie nie określają granic środka (chociaż w razie niejasnego zredagowania skargi mają w tym względzie znaczenie, gdy na ich podstawie można ustalić m.in. zakres zaskarżenia), zatem nie limitują orzekania sądu odwoławczego i nie wiążą sądu w tym sensie, że ograniczają możliwości jego orzekania jedynie do sposobów podanych w tych wnioskach.

Nie można dokonując wykładni art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT przyjąć, że przepis ten znajduje samodzielne zastosowanie podczas oceny prawa do odliczenia podatku naliczonego poprzez zastosowanie klauzuli stałości, o której to mowa w art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy VAT, czy też na podstawie art. 176 Dyrektywy 2006/112/WE aktualnie obowiązującej. Istotnym staje się to czy wydatek, który nie mógłby być uznany

Sposób rozdysponowania środków pieniężnych uzyskanych z uruchomienia wyciągu narciarskiego, nie niweluje "zarobkowego" celu działalności gospodarczej i nie zmienia przez to jej charakteru. Cechami działalności gospodarczej są jej zawodowy (stały) charakter, związana z nią powtarzalność działań, podporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania oraz uczestnictwo w obrocie gospodarczym. Podkreśla

Przyjęcie w ponownym postępowaniu za podstawę odpowiedzialności oskarżonego zasady przewidzianej w art. 11 k.k., pozwoli na wyrażenie w ponownym opisie czynu wszystkich jego elementów, a więc całej kryminalnej zawartości popełnionego przez oskarżonego przestępstwa i wymierzenie kary na podstawie przepisu przewidującego najsurowszą sankcję.

Skoro zaskarżonym wyrokiem połączono karę pozbawienia wolności orzeczoną za przestępstwo, z karą aresztu orzeczoną za popełnienie wykroczenia, a więc kary nie podlegające łączeniu - to tym samym doszło do wydania zaskarżonego wyroku łącznego z rażącym naruszeniem art. 85 k.k.

1. Z faktu samego imiennego udzielenia odbiorcy weksla in blanco upoważnienia do uzupełnienia nie można wywodzić woli stron wyłączenia możliwości przeniesienia uprawnienia do upoważnienia. Na taką wolę (wystawcy weksla) muszą wskazywać inne postanowienia stron lub okoliczności jego zawarcia. Kwestionowanie prawidłowości uzupełnienia weksla in blanco, dokonanego przez jego aktualnego posiadacza, może

Prawo do emerytury pomostowej

Orzeczenia ETS ustalające wykładnię przepisów prawa wspólnotowego są skuteczne ex tunc, a zatem sądy krajowe są obowiązane stosować te przepisy w znaczeniu ustalonym przez ETS także do stosunków prawnych powstałych przed ogłoszeniem orzeczenia wstępnego.

Jakkolwiek strony - w świetle art. 552 k.c. - mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, to swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 591 k.c.). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które

Kurator spadku jest nie tylko uprawniony, lecz i zobowiązany, do występowania po stronie biernej w sporze o własność nieruchomości spadkowej, gdyż udział w takim postępowaniu, jako zmierzający do ochrony całości majątku spadkowego, mieści się w granicach wykonywanego przez niego zarządu.