Postępowanie sądowoadministracyjne staje się bezprzedmiotowe, jeżeli w jego toku wystąpią zdarzenia, w których następstwie zakończy się sprawa sądowoadministracyjna, co oznacza, że przed wydaniem wyroku wygaśnie przedmiot zaskarżenia. Nie budzi w zasadzie kontrowersji stanowisko, że sprawa sądowoadministracyjna w szczególności kończy się na skutek uwzględnienia skargi przez organ administracji w trybie

warunkiem zaliczenia recyklingu na rzecz odzysku przy obliczaniu opłaty produktowej, o jakiej mowa w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 90, poz. 607 ze zm.), jest wykonanie przez przedsiębiorcę chociażby w pewnym zakresie obowiązku zapewnienia recyklingu

Status podatnika stanowi konsekwencję sytuacji, w której zaistniały okoliczności faktyczne składające się na określony w przepisach prawa podatkowego podatkowy stan faktyczny i powstaje on w warunkach określonych przez prawo.

Stwierdzenie przez organ podatkowy bezskuteczności egzekucji, o której mowa w art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej powinno być dokonane po przeprowadzeniu postępowania egzekucyjnego. Stwierdzenie bezskuteczności egzekucji ustala się przy tym na podstawie każdego prawnie dopuszczalnego dowodu.

Nie zasługuje na uwzględnienie argumentacja prezentowana przez stronę skarżącą opierąca się na twierdzeniu, że skarżąca nie prowadziła w roku 1998 r. działalności gospodarczej, albowiem faktycznie działalność tę prowadził małżonek skarżącej, on zaciągał zobowiązania i wystawiał faktury podrabiając podpis skarżącej, a zatem na skarżącej, nie będącej podmiotem obrotu gospodarczego, nie ciąży obowiązek

Zasady odczytywania na rozprawie głównej protokołów przesłuchań świadków i oskarżonych

Z treści przepisu art. 20 ust 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodów nieopodatkowanych, pomimo tego że powinny być opodatkowane, nie można przyjąć do pokrycia wydatków okresu kontrolowanego. Do pokrycia tych wydatków można jedynie wziąć pod uwagę mienie zgromadzone w roku podatkowy oraz w latach poprzednich pochodzące z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania

Sąd administracyjny, poza wyjątkiem obszaru unormowanego szczególnie w art. 106 § 3 i art. 106 § 5 p.p.s.a., nie prowadzi postępowania dowodowego; nie dokonuje własnych ustaleń faktycznych, przywołuje, przedstawia i analizuje tylko ustalenia i oceny dowodowe postępowania administracyjnego zakończonego zaskarżoną do sądu decyzją.

Zarzut niewłaściwego zastosowania przepisu prawa materialnego sprowadza się zatem do nieprawidłowego przyporządkowania określonej normy prawnej do konkretnego, prawidłowo ustalonego stanu faktycznego sprawy, natomiast zarzut błędnej wykładni prawa materialnego oznacza, iż określony stan faktyczny przyporządkowano do właściwej normy prawnej, której treść została jednak błędnie zrozumiana przez organ

Część wstępna art. 7 ust. 2 ustawy o VAT odnosi się do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne, niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, co oznacza, iż przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazanie towarów przez podatnika, które zostało dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem przez niego prowadzonym. Ustęp 3 tego przepisu po nowelizacji określa

Termin przedawnienia zobowiązania podatkowego z art. 70 Ordynacji podatkowej nie biegnie, a tym samym nie może zostać zrealizowana przesłanka z art. 245 § 1 pkt 3 lit.b) Ordynacji podatkowej.

O ile w każdym innym przypadku wygaśnięcia użytkowania wieczystego następuje ex lege wygaśnięcie ustanowionych na nim obciążeń, tak w sytuacji wygaśnięcia użytkowania wieczystego na skutek nabycia przez użytkownika wieczystego w drodze umowy sprzedaży prawa własności gruntu, obciążenia wszelkiego rodzaju stają się obciążeniami nabytej nieruchomości.