Organy podatkowe orzekając o obowiązku podatkowym w podatku od towarów i usług, obowiązane są uwzględnić zarówno podatek należny, jak i naliczony, a co najmniej powinny, po uprzednim wyjaśnieniu ewentualnych konsekwencji, zapewnić podatnikowi możliwość oświadczenia się co do tego, czy korzysta z prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.

Prawidłowe jest zastosowanie art. 109 ust. 4 u.p.t.u. i ustalenie dodatkowego zobowiązania podatkowego w wysokości 30% kwoty zaniżenia tego zobowiązania. Ustawodawca nie pozostawił organom podatkowym wyboru nakazując ustalenie w takiej sytuacji dodatkowego zobowiązania podatkowego.

Sprzeczne z zasadą neutralności i proporcjonalności jest pozbawienie podatnika na podstawie art. 88 ust. 4 u.p.t.u. uwzględnienia w rozliczeniu podatkowym podatku naliczonego w sytuacji, gdy podatnik błędnie przeświadczony, że korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 u.p.t.u., mimo ciążącego na nim obowiązku nie dokonał zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa

Art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej wskazuje jedną z podstaw wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną. Przepis ten nie określa kryteriów według których organ rozpatrujący wniosek miałby ocenić, czy wskazany dowód lub okoliczność faktyczna ma przymiot "nowości" w rozumieniu tego przepisu. Jak każdy - podlega on ocenie w granicach zastrzeżonych dla organów podatkowych w art. 191 Ordynacji

Organy podatkowe orzekając o obowiązku podatkowym w podatku od towarów i usług, obowiązane są uwzględnić zarówno podatek należny, jak i naliczony, a co najmniej powinny, po uprzednim wyjaśnieniu ewentualnych konsekwencji, zapewnić podatnikowi możliwość oświadczenia się co do tego, czy korzysta z prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.

Organy podatkowe orzekając o obowiązku podatkowym w podatku od towarów i usług, obowiązane są uwzględnić zarówno podatek należny, jak i naliczony, a co najmniej powinny, po uprzednim wyjaśnieniu ewentualnych konsekwencji, zapewnić podatnikowi możliwość oświadczenia się co do tego, czy korzysta z prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.

Kontrola sądowa mogła być dokonana jedynie w granicach rozstrzygnięcia, które wyznaczają jednocześnie granice sprawy w rozumieniu art. 134 § 1 ppsa. Nie mogła- co oczywiste - objąć rozstrzygnięcia, którego jeszcze nie było, bo nie rozpoznano zasadności zarzutów.

Celowość zawieszenia postępowania na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a. powinna być analizowana z punktu wystąpienia w przyszłości przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego, zakończonego zaskarżoną decyzją lub innym aktem, jak i przesłanek do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego (art. 272 P.p.s.a.) na skutek rozstrzygnięcia wydanego w innym już toczącym się postępowaniu.

Wiedza i doświadczenie życiowe, połączone z zasadami logiki, to kryteria, które winny być stosowane przez organ przy dokonywaniu oceny zebranego materiału dowodowego.

Wiedza i doświadczenie życiowe, połączone z zasadami logiki, to kryteria, które winny być stosowane przez organ przy dokonywaniu oceny zebranego materiału dowodowego.

Już samo sformułowanie zarzutów dotyczących niezastosowania bądź błędnego zastosowania przepisów Ordynacji podatkowej wskazuje na nieznajomość bądź niezrozumienie istoty i zasad sądowej kontroli decyzji administracyjnych. Są to bowiem przepisy postępowania podatkowego (Działu IV OP), którego Sąd administracyjny nie prowadzi. Ewentualne naruszenie tych przepisów mogą być "przypisane" jedynie organowi

Określając wysokość zobowiązania w podatku VAT, organy podatkowe obowiązane są uwzględniać podatek naliczony, o ile prawo to podatnikowi przysługiwało. Argumentacja ta ulega jeszcze wzmocnieniu biorąc pod uwagę wynikającą wprost z prawa wspólnotowego zasadę neutralności podatku VAT. Obecnie organy podatkowe orzekając na podstawie art. 99 ust. 12 ustawy o VAT, obowiązane są uwzględniać podlegający odliczeniu

Decyzje o charakterze uznaniowym nie podlegają kontroli legalności sprawowanej przez sąd, jeżeli przy ich wydaniu nie doszło do naruszenia przepisów postępowania administracyjnego, które miało lub mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

Stosowanie zerowego VAT w eksporcie będzie możliwe, gdy towar jest wywożony z kraju poza UE z pominięciem przystanków pośrednich.