Granice sprawy, o których mowa w przepisie art. 134 § 1 ppsa, wyznacza treść kontrolowanego przez Sąd rozstrzygnięcia. Jedyna kwestia, którą Sąd mógł badać (w aspekcie legalności) była ocena wskazanej przez organ podstawy faktycznej i prawnej do odmowy wszczęcia postępowania.

Przy dokonywaniu oceny zebranego materiału dowodowego organ podatkowy powinien stosować wiedzę i doświadczenie życiowe, połączone z zasadami logiki.

Art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej wskazuje jedną z podstaw wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną. Przepis ten nie określa kryteriów według których organ rozpatrujący wniosek miałby ocenić, czy wskazany dowód lub okoliczność faktyczna ma przymiot "nowości" w rozumieniu tego przepisu. Jak każdy - podlega on ocenie w granicach zastrzeżonych dla organów podatkowych w art. 191 Ordynacji

Organy podatkowe orzekając o obowiązku podatkowym w podatku od towarów i usług, obowiązane są uwzględnić zarówno podatek należny, jak i naliczony, a co najmniej powinny, po uprzednim wyjaśnieniu ewentualnych konsekwencji, zapewnić podatnikowi możliwość oświadczenia się co do tego, czy korzysta z prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.

Organy podatkowe orzekając o obowiązku podatkowym w podatku od towarów i usług, obowiązane są uwzględnić zarówno podatek należny, jak i naliczony, a co najmniej powinny, po uprzednim wyjaśnieniu ewentualnych konsekwencji, zapewnić podatnikowi możliwość oświadczenia się co do tego, czy korzysta z prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.

Sprzeczne z zasadą neutralności i proporcjonalności jest pozbawienie podatnika na podstawie art. 88 ust. 4 u.p.t.u. uwzględnienia w rozliczeniu podatkowym podatku naliczonego w sytuacji, gdy podatnik błędnie przeświadczony, że korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 u.p.t.u., mimo ciążącego na nim obowiązku nie dokonał zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa

Sprzeczne z zasadą neutralności i proporcjonalności jest pozbawienie podatnika na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, uwzględnienia w rozliczeniu podatkowym podatku naliczonego w sytuacji, gdy podatnik błędnie przeświadczony, że korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, mimo ciążącego na nim obowiązku nie dokonał zgłoszenia rejestracyjnego, o

Określając wysokość zobowiązania w podatku VAT, organy podatkowe obowiązane są uwzględniać podatek naliczony, o ile prawo to podatnikowi przysługiwało. Argumentacja ta ulega jeszcze wzmocnieniu biorąc pod uwagę wynikającą wprost z prawa wspólnotowego zasadę neutralności podatku VAT. Obecnie organy podatkowe orzekając na podstawie art. 99 ust. 12 ustawy o VAT, obowiązane są uwzględniać podlegający odliczeniu

Stosowanie zerowego VAT w eksporcie będzie możliwe, gdy towar jest wywożony z kraju poza UE z pominięciem przystanków pośrednich.

Wiedza i doświadczenie życiowe, połączone z zasadami logiki, to kryteria, które winny być stosowane przez organ przy dokonywaniu oceny zebranego materiału dowodowego.

Celowość zawieszenia postępowania na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a. powinna być analizowana z punktu wystąpienia w przyszłości przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego, zakończonego zaskarżoną decyzją lub innym aktem, jak i przesłanek do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego (art. 272 P.p.s.a.) na skutek rozstrzygnięcia wydanego w innym już toczącym się postępowaniu.

Już samo sformułowanie zarzutów dotyczących niezastosowania bądź błędnego zastosowania przepisów Ordynacji podatkowej wskazuje na nieznajomość bądź niezrozumienie istoty i zasad sądowej kontroli decyzji administracyjnych. Są to bowiem przepisy postępowania podatkowego (Działu IV OP), którego Sąd administracyjny nie prowadzi. Ewentualne naruszenie tych przepisów mogą być "przypisane" jedynie organowi

Wiedza i doświadczenie życiowe, połączone z zasadami logiki, to kryteria, które winny być stosowane przez organ przy dokonywaniu oceny zebranego materiału dowodowego.

Kontrola sądowa mogła być dokonana jedynie w granicach rozstrzygnięcia, które wyznaczają jednocześnie granice sprawy w rozumieniu art. 134 § 1 ppsa. Nie mogła- co oczywiste - objąć rozstrzygnięcia, którego jeszcze nie było, bo nie rozpoznano zasadności zarzutów.

Decyzje o charakterze uznaniowym nie podlegają kontroli legalności sprawowanej przez sąd, jeżeli przy ich wydaniu nie doszło do naruszenia przepisów postępowania administracyjnego, które miało lub mogło mieć wpływ na wynik sprawy.