Orzeczenia
Organy podatkowe orzekając na podstawie art. 99 ust. 12 u.p.t.u. obowiązane są uwzględniać podlegający odliczeniu podatek naliczony.
Granice sprawy, o których mowa w przepisie art. 134 § 1 ppsa, wyznacza treść kontrolowanego przez Sąd rozstrzygnięcia. Jedyna kwestia, którą Sąd mógł badać (w aspekcie legalności) była ocena wskazanej przez organ podstawy faktycznej i prawnej do odmowy wszczęcia postępowania.
Przy dokonywaniu oceny zebranego materiału dowodowego organ podatkowy powinien stosować wiedzę i doświadczenie życiowe, połączone z zasadami logiki.
Art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej wskazuje jedną z podstaw wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną. Przepis ten nie określa kryteriów według których organ rozpatrujący wniosek miałby ocenić, czy wskazany dowód lub okoliczność faktyczna ma przymiot "nowości" w rozumieniu tego przepisu. Jak każdy - podlega on ocenie w granicach zastrzeżonych dla organów podatkowych w art. 191 Ordynacji
Organy podatkowe orzekając o obowiązku podatkowym w podatku od towarów i usług, obowiązane są uwzględnić zarówno podatek należny, jak i naliczony, a co najmniej powinny, po uprzednim wyjaśnieniu ewentualnych konsekwencji, zapewnić podatnikowi możliwość oświadczenia się co do tego, czy korzysta z prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.