Przepisy art. 4 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących nabywania własności nieruchomości (Dz. U. Nr 157, poz. 1315) mają zastosowanie do określonych w ust. 1 przekształceń własnościowych mieszkań zakładowych zaszłych przed wejściem w życie ustawy, także do tych, do których doszło przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań

Odpowiedzialność karna w sposób zasadniczy różni się od odpowiedzialności podatkowej. Ta pierwsza oparta jest na kryterium winy, druga zaś skonstruowana została w istocie na zasadzie ryzyka, z tym, że mogą one się ze sobą nie pokrywać.

Aby podatnik podatku VAT mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, musi zostać wystawiona faktura stwierdzająca faktyczne nabycie towarów lub usług, a nadto nabycie to musi mieć związek ze sprzedażą opodatkowaną.

Szacowanie na podstawie art. 23 Ordynacji podatkowej podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług jest dopuszczalne z tym, że w takiej sytuacji uwzględniać należy wszelkie elementarne cechy tej daniny publicznoprawnej co w praktyce wyklucza możliwość szacowania wyłącznie wysokości wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub usług.

Jeżeli nie jest możliwe przyporządkowanie danego świadczenia do określonego źródła przychodów - w tym również do "innych źródeł" w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 u.p.d.o.f. - to nie będzie ono mogło być uznane za przychód podatkowy, choćby nawet odpowiadało ogólnej definicji przychodów, zawartej w art. 11 u.p.d.o.f.

Art. 190 § 1 k.k. nie specyfikuje przestępstw, których zapowiedź zalicza do znamion ustawowych odpowiedzialności karnej. Rodzaj przestępstwa, zapowiadanego w ramach realizacji znamion przestępstwa z art. 190 § 1 k.k. może mieć znaczenia głównie dla oceny stopnia społecznej szkodliwości konkretnego zachowania.

Prawo podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przysługuje tylko przy rzeczywistym obrocie gospodarczym, jednakże sprzecznie z celem tych przepisów oraz zasadą wyrażoną w art. 84 Konstytucji RP byłoby wykorzystanie prawa wynikającego z tego przepisu do uzyskania korzyści z budżetu państwa w przypadku czynności, które jedynie z pozoru stanowiłyby nabycie towarów.

Jeżeli więc w unormowaniu odczytanym z przepisu art. 52 pkt 1 lit. b) u.p.d.o.f. ustawodawca stanowi o nabyciu papierów wartościowych "na podstawie oferty publicznej", to wykorzystuje niewątpliwie podstawowe i zasadnicze znaczenie pojęcia: "publiczny" - jako dotyczący ogółu ludzi, służący ogółowi, przeznaczony, dostępny dla wszystkich i wiąże z realizacją bądź brakiem tej cechy oferty określone skutki

Koszty uzyskania przychodów związane są zawsze z konkretnym źródłem przychodu i nie mogą pomniejszać przychodu uzyskanego z innego źródła. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów to między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie czy też zwiększenie przychodu

Jeżeli w unormowaniu odczytanym z przepisu art. 52 pkt 1 lit. b) u.p.d.o.f. ustawodawca stanowi o nabyciu papierów wartościowych "na podstawie oferty publicznej", to wykorzystuje niewątpliwie podstawowe i zasadnicze znaczenie pojęcia: "publiczny" - jako dotyczący ogółu ludzi, służący ogółowi, przeznaczony, dostępny dla wszystkich i wiąże z realizacją bądź brakiem tej cechy oferty określone skutki prawne

Sąd nie jest uprawniony do badania merytorycznej zasadności (celowości) decyzji podatkowej, opartej na uznaniu administracyjnym. Sąd administracyjny nie może rozstrzygać (jednoznacznie sugerować) o tym, czy zaległość podatkowa (wraz z odsetkami) powinna, czy tez nie powinna być umorzona. Takie rozstrzygnięcie należeć powinno wyłącznie do organów podatkowych.

W stanie prawnym obowiązującym w 2005 r. pojęcie "niewydanie", użyte w art. 14b § 3 O. p., oznacza brak jego doręczenia w terminie 3 miesięcy, liczonym od dnia otrzymania wniosku, o którym stanowi § 1 wspomnianego artykułu.

Majątek otrzymany przez wspólnika spółki jawnej w przypadku jej likwidacji nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu do wysokości wniesionego do tej spółki wkładu (art. 21 ust. pkt 50 u.p.d.o.f.), w tym wkładu podwyższonego z już opodatkowanych zysków spółki; nadwyżka otrzymana ponad wartość tego wkładu jako przychód z praw majątkowych (art. 18 u.p.d.o.f.) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym

Koszty uzyskania przychodów związane są zawsze z konkretnym źródłem przychodu i nie mogą pomniejszać przychodu uzyskanego z innego źródła. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów to między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie czy też zwiększenie przychodu

Majątek otrzymany przez wspólnika spółki jawnej w przypadku jej likwidacji nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych do wysokości wniesionego do spółki wkładu (art. 21 ust. pkt 50 u.p.d.o.f.), w tym wkładu podwyższonego z już opodatkowanych zysków spółki; nadwyżka otrzymana przez wspólnika ponad wartość wkładu podlega opodatkowaniu jako przychód z praw

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nakazanie zwrotu świadczenia nienależnie pobranego nie mogło być orzeczone w tej samej decyzji, co samo uznanie świadczenia za nienależnie pobrane. W myśl art. 30 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych do zwrotu jest obowiązana osoba, która pobrała nienależne świadczenie. Dopiero zatem, gdy uprawomocni się decyzja uznająca dane świadczenie za nienależnie

W sporze o zwrot kosztów pokrycia podwyżki wynagrodzeń z art. 4a ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców stronę powodową obciąża obowiązek udowodnienia, że mimo racjonalnego gospodarowania środkami finansowymi nie była w stanie pokryć zwiększonych wydatków z tytułu podwyżki wynagrodzeń, zaś stronę pozwaną obciąża obowiązek