Przepisy art. 23 O.p. nie naruszają przepisu art. 11 VI Dyrektywy VAT.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług jak i jej europejski wzorzec wynikający z Dyrektywy Rady nr 112 z 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U UE L nr 347, str. 1 ze zm.) nie sprzeciwiają się dopuszczalności ustalenia podstawy opodatkowania tym podatkiem w drodze szacunku, o ile oczywiście będzie on respektować cechy szczególne tegoż podatku.

W każdym postępowaniu przed organem władzy publicznej - a w szczególności przed sądem - obowiązuje tzw. zasada falsa demonstratio non nocet, zgodnie z którą błędne oznaczenie sprawy nie powinno pociągać za sobą automatycznie odmowy jej rozpoznania.

O tym, czy grunt związany jest z prowadzoną działalnością gospodarczą przesądza jego faktyczne wykorzystanie do takiej działalności; skoro w jej zakresie mieści się również rekultywacja gruntów, to do czasu jej zakończenia dane grunty muszą być uznane za związane z działalnością gospodarczą.

W podatku od towarów i usług ustawodawca w art. 8 ust. 3 ustawy VAT odesłał do przepisów o statystyce państwowej. A zatem nie było możliwe zastosowanie definicji zawartych w prawie budowlanym i prawie wodnym, tak jak tego domagał się autor skargi kasacyjnej.

Nie należy przyjmować, iż z samego faktu uznania programu komputerowego za utwór w rozumieniu prawa autorskiego wynika, że należności licencyjne z tytułu użytkowania tego programu są objęte definicją należności licencyjnych zawartą we wszystkich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania jako dzieła literackie albo naukowe.

O tym, czy grunt związany jest z prowadzoną działalnością gospodarczą przesądza jego faktyczne wykorzystanie do takiej działalności. Skoro w jej zakresie mieści się również rekultywacja gruntów, to do czasu jej zakończenia dane grunty muszą być uznane za związane z działalnością gospodarczą.

O tym, czy grunt związany jest z prowadzoną działalnością gospodarczą przesądza jego faktyczne wykorzystanie do takiej działalności. Skoro w jej zakresie mieści się również rekultywacja gruntów, to do czasu jej zakończenia dane grunty muszą być uznane za związane z działalnością gospodarczą.

Nawet, gdyby z jakichś względów można było uznać, że istniała dorozumiana umowa zezwalająca przedsiębiorstwu na bezpłatne korzystanie z nieruchomości w zakresie odpowiadającym służebności przesyłowej, to najpóźniej od chwili, gdy właściciel sprzeciwił się takiemu korzystaniu z jego nieruchomości, nie można mówić o istnieniu po stronie przedsiębiorstwa przesyłowego dobrej wiary.

Wierzytelność dotyczy odrębnego majątku jednego z małżonków, jeżeli pomiędzy stosunkiem prawnym, z którego wynikło zobowiązanie, a tym majątkiem zachodzi związek prawny lub ekonomiczny. Związek prawny polega na tym, że przedmiotem stosunku prawnego jest rzecz lub prawo należące do majątku odrębnego. Związek ekonomiczny wyraża się w korzyści, która w ramach stosunku prawnego przypada na rzecz majątku

Tezy informacyjne: I. W pojęciu "nienależnie zapłaconego podatku", o którym mowa w art. 71 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej w skrócie: O.p.), zawiera się sytuacja zapłacenia podatku w drodze egzekucji podatkowej, czyli w sposób przymusowym, a nie dobrowolny. II. W przypadku pojęcia "zapłacić" użytego w art. 72 § 1 pkt 1 O.p

W sytuacji, gdy strona przytoczy w petitum skargi kasacyjnej wyłącznie zarzut naruszenia prawa przez organ administracji publicznej, nie powiązawszy go z zarzutem naruszenia prawa przez wsa, nie jest uzasadnione bezwarunkowe i automatyczne dyskwalifikowanie takiej skargi z powołaniem się na niedopełnienie wymogów określonych w art. 176 P.p.s.a. ("przytoczenie podstaw kasacyjnych"). W każdym bowiem

Przewidziany w art. 59 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (tekst pierwotny: Dz. U. Nr 133, poz. 882 ze zm.) obowiązek przekazywania przez komornika na rzecz Skarbu Państwa 20% opłaty egzekucyjnej ściągniętej od dłużnika ustał w sprawach egzekucyjnych wszczętych od dnia 13 listopada 2004 r.

Zastosowane przez organy podatkowe przepisy ograniczające po dniu 1 maja 2004 r. prawo do odliczenia podatku naliczonego, w zakresie w jakim przeciwdziałają nadużyciom prawa w postaci odliczenia podatku naliczonego, są zgodne z regulacjami VI Dyrektywy. Dla zastosowania przepisów § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. oraz art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, koniecznym