Przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy powinien zatem być interpretowany z uwzględnieniem - łącznie - trzech elementów: 1) samodzielności w prowadzeniu działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, 2) wymienionych w nim czynności z art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, 3) warunków, w których te czynności muszą być realizowane.

Przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych

Utrzymujący się stan bezskuteczności zawieszonej nie pozwala podnieść przeciwko pozwanemu, będącemu w opisanym stosunku prawnym osobą trzecią zarzutu uzyskania korzyści bez podstawy prawnej. Dopiero nieważność umowy, spowodowana odmową jej potwierdzenia, oznaczać będzie upadek podstawy prawnej świadczenia co też świadczenie spełnione w wykonaniu tej umowy uczyni nienależnym. Biorąc zaś pod uwagę, że

Przepisy regulujące postępowanie administracyjne w tym i podatkowe, powołane w oderwaniu od stosownych przepisów postępowania sądowego, nie mogą stanowić podstawy zaskarżenia wyroku w procesie kasacyjnym, o której mowa w art. 174 pkt 2 u.p.p.s.a.

Przy stosowaniu art. 177 § 1 pkt 3 k.p.c. istotne znaczenie mieć powinno dokonanie oceny celowości, w okolicznościach konkretnej sprawy, oczekiwania na wynik tak postępowania administracyjnego, jak i sądowo-administracyjnego, którego efektem będzie wiążące rozstrzygnięcie kwestii o charakterze administracyjnoprawnym w drodze decyzji administracyjnej.

Przez względy techniczne należy rozumieć uwarunkowania konstrukcyjne obiektu będącego w posiadaniu podatnika oraz względy organizacyjne związane ze sposobem prowadzenia przez niego działalności gospodarczej.

Na sprawę administracyjną w znaczeniu materialnym składają się elementy podmiotowe i przedmiotowe, a zatem przy ustalaniu tożsamości sprawy należy badać te właśnie elementy. Tożsamość elementów podmiotowych to tożsamość podmiotu będącego adresatem praw lub obowiązków, a tożsamość przedmiotowa to tożsamość treści tych praw i obowiązków oraz ich podstawy prawnej i faktycznej. Chcąc zatem skutecznie postawić

W art. 7 ust. 1 pkt 8a) u.p.o.l. ustawodawca wymienił będące własnością Skarbu Państwa grunty: pokryte wodami jezior o ciągłym dopływie lub odpływie wód powierzchniowych oraz zajęte pod sztuczne zbiorniki wodne. Oznacza to, że według ustawodawcy istnieje określony zbiór desygnatów pojęcia "jezioro". Wśród tego zbioru wyróżnić można określone podzbiory takie jak jeziora o ciągłym dopływie lub jeziora

Przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 1 grudnia 2008 r., tylko wówczas mógł być uznany za zgodny z VI Dyrektywą, w szczególności z art. 17 ust. 6, gdy był interpretowany w sposób, który umożliwiał odliczenie podatku (obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego) w zakresie tych towarów i usług, które były związane z działalnością opodatkowaną podatnika. Dlatego

Skoro są spełnione warunki do uznania, że działalność Skarżącego ma charakter samodzielny, należy uznać, że występuje on w charakterze podatnika VAT. Oceny powyższej nie może zmienić okoliczność, że Skarżący wykonując czynności opodatkowane (usługi najmu lokali użytkowych) posługuje się majątkiem, który nie stanowi jego wyłącznej własności. Nie ma bowiem żadnego racjonalnego powodu aby uznać, że posługiwanie

Pięcioletni okres przedawnienia należy liczyć od dnia wejścia w życie art. 40d ust. 3 u.d.p., tj. od 4 października 2005 r., także do zdarzeń prawnych które powstały przed ta datą jednak dalej trwających. Nie może bowiem budzić wątpliwości, iż art. 40d ust. 3 u.d.p. wobec braku odpowiednich przepisów przejściowych zaczął obowiązywać z chwilą wejścia w życie i w odniesieniu do zobowiązań zarówno powstałych

Wkład do spółki jest wprawdzie prawem majątkowym, jednakże ustawodawca w art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wyraźnie określił, że "przychody wspólnika z udziału w spółce osobowej, określone w art. 8 ust. 1 uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, a to oznacza, że wówczas

Pod rządem kodeksu handlowego każdy wspólnik spółki jawnej odpowiadał za zobowiązania spółki bezterminowo, aż do chwili zaspokojenia wierzycieli i odpowiedzialność ta istnieje także wówczas gdy spółka uległa likwidacji. Dlatego rozwiązanie przez wspólników spółki, a następnie wykreślenie jej z rejestru nie doprowadziło do wygaśnięcia jej zobowiązań, a tym samym (mimo akcesoryjności poręczenia) do wygaśnięcia