W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. pojęcie "niewydanie interpretacji" użyte w art. 14o § 1 Ordynacji podatkowej, nie oznacza braku jej doręczenia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14d powołanej ustawy.

Postanowienie w przedmiocie zgody lub wniosku o udzielenie pomocy wskazanej w art. 18 ust. 1 ustawy o dochodach j.s.t. jest klasycznym przykładem postanowienia wydawanego w ramach współdziałania organów, o którym mowa w art. 209 § 1 O.p. Ta sfera stosunków społecznych została zatem poddana kompetencji dwóch różnych organów, choć ostateczne załatwienie sprawy powierzono tylko jednemu z nich - naczelnikowi

Decyzja właściwego organu ZUS stwierdzająca odpowiedzialność określonego członka zarządu powinna wskazywać, że jest to odpowiedzialność solidarna z innymi członkami. Decyzja ta musi dotyczyć wszystkich członków zarządu i spółki. W przeciwnym razie jest niezgodna z prawem.

W świetle art. 19 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym w związku z § 50 ust. 4 pkt 1 lit. a/ rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, gdy wynika ona z faktury wystawionej przez podmiot niezarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów

Istotą nadużycia prawa podatkowego, które prawodawca w przepisie § 54 ust. 4 pkt 5 lit. c rozporządzenia Ministra Finansów określił poprzez odesłanie do znanej prawu cywilnemu instytucji nieważności czynności prawnych, jest takie korzystanie z czynności prawnych i faktycznych, które gdy są oceniane odrębnie formalnie prawa nie naruszają, natomiast w ujęte w całości prowadzą do efektów sprzecznych z

W art. 83a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie chodzi o okoliczności nowe, na które wnioskodawca nie mógł się powołać w toku postępowania. W związku z tym można dopuścić powołanie się przez ubezpieczonego lub inną osobę, której praw dotyczy decyzja na dowody lub okoliczności, które były jej znane, a których organ rentowy nie uwzględnił wydając decyzję.

Art. 39815 § 1 zdanie drugie dotyczy orzekania restytucyjnego zgodnie z zasadami określonymi w art. 415 k.p.c. przez sąd ponownie rozpoznający sprawę, a nie przez Sąd Najwyższy. Orzeczenie Sądu Najwyższego wydane zgodnie z art. 39815 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. nie kończy bowiem postępowania w sprawie w rozumieniu tego przepisu. Tymczasem dyspozycja art. 415 k.p.c. odnosi się do orzeczeń kończących

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. pojęcie "niewydanie interpretacji" użyte w art. 14o § 1 Ordynacji podatkowej, nie oznacza braku jej doręczenia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14d powołanej ustawy.

Odpowiedzialności na podstawie art. 116 Ordynacji podatkowej nie warunkuje posiadanie obywatelstwa polskiego.

Decyzja wydana w trybie art. 115 Ordynacji podatkowej o odpowiedzialności byłych wspólników rozwiązanej spółki osobowej, za jej zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań powstałych w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1 tej ustawy, była równocześnie należącą do właściwości urzędów skarbowych decyzją w sprawie określenia podatków w rozumieniu art. 24 ust. 1 pkt 1 ustawy o kontroli skarbowej w brzmieniu

Skoro ustawodawca nie wskazał w sposób wyraźny, że zwolnienie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy także wygranych w grach losowych i zakładach wzajemnych organizowanych w innych państwach to przyjąć należy, że wygrane w innych państwach podlegały opodatkowaniu.

Uchwały abstrakcyjne podejmowane są w celu wyjaśnienia przepisów prawnych, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych. Ich przedmiotem są więc wątpliwości prawne, które nie mają bezpośredniego związku z postępowaniem toczącym się w indywidualnej sprawie sądowo - administracyjnej. Uchwały abstrakcyjne posiadają ogólną moc wiążącą także w innych sprawach sądowo

Ochronę własności w ramach powództw windykacyjnego i negatoryjnego uzupełniają roszczenia przewidziane art. 224 i art. 225 k.c., nazywane uzupełniającymi, które mają na celu rozliczenie pomiędzy właścicielem a posiadaczem. Natomiast art. 226 k.c. traktuje o roszczeniu posiadacza względem właściciela o zwrot nakładów dokonanych na rzecz, które nazywane są wyrównawczymi. Rodzaj nakładów, które podlegają