Podejmowanie polemiki z organami podatkowymi na temat możliwej wykładni czy subsumcji prawa materialnego, której celem miałoby być skłonienie tych organów do wydania decyzji merytorycznie "zasugerowanej" przez Sąd, jest niecelowe i nie odpowiada pozycji ustrojowej tego Sądu.

Wartość celna nie jest ustalana przez organ podatkowy w decyzji wymiarowej określającej zobowiązanie podatkowe. Organ podatkowy opiera się w tym zakresie na decyzji organu celnego. Nie jest bowiem możliwe aby ten sam element ustalony w decyzji ostatecznej w postępowaniu celnym i objęty zakresem orzekania w tymże postępowaniu, mógł być w sposób odmienny ponownie ustalany dla potrzeb określenia podstawy

Termin na wydanie interpretacji, wynikający z art. 14d O.p., ma charakter mieszany: materialno-procesowy. Z jego upływem wiąże się bowiem skutek identyczny, jak z wydaniem interpretacji indywidualnej, a zatem wpływa on na ukształtowanie praw i obowiązków zainteresowanego zarówno w obszarze prawa podatkowego, jak i w odpowiedzialności za przestępstwa lub wykroczenia karnoskarbowe. Jednocześnie z upływem

Zarzut naruszenia art. 141 § 4 P.p.s.a. będzie skuteczny tylko wtedy, gdy połączony zostanie z innymi uchybieniami Sądu zaistniałymi na etapie rozpoznania skargi lub gdy wadliwość uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia jest tego rodzaju, że nie pozwala na kontrolę kasacyjną tego orzeczenia.

Konstruując uzasadnienie Sąd nie może ograniczyć się do ogólnikowych stwierdzeń, czy też tylko do przytoczenia wszystkich zarzutów bez odniesienia się do każdego z nich z osobna. Winien wyjaśnić stronie, dlaczego w świetle przepisów prawa jej stanowisko jest prawidłowe bądź nieprawidłowe.

Pojęcie "niewydajnie" oznacza brak doręczenia indywidualnej interpretacji podatkowej w terminie 3 miesięcy, liczonym od dnia otrzymania wniosku o jej wydanie, uznając, że w niniejszej sprawie uchybiono temu terminowi.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. pojęcie niewydanie interpretacji, użyte w art. 14o § 1 Ordynacji podatkowej, nie oznacza braku jej doręczenia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14 powołanej ustawy.

W art. 146 § 2 Ordynacji podatkowej ustawodawca nie nałożył na organy podatkowe obowiązku informowania podatników o skutkach zaniedbania obowiązku zawiadomienia organu o zmianie adresu.

1. Przepisy Kodeksu handlowego [K.s.h] i Prawa bankowego przewidujące powoływanie członków zarządu spółki akcyjnej (banku) nie są odrębnymi przepisami (w rozumieniu art. 68 § 1 k.p.) upoważniającymi do nawiązywania stosunków pracy z nimi na podstawie powołania. 2. Skoro powódka w drugim półroczu 2007 r. nie świadczyła pracy, ponieważ w okresie wypowiedzenia została zwolniona przez pracodawcę z obowiązku

Oczekiwanie strony na dobrowolne spełnienie świadczenia przez przeciwnika procesowego samo w sobie nie uzasadnia zwłoki w podjęciu przez nią czynności procesowych, szczególnie w sytuacji, gdy przeciwnik ten daje wyraz temu, że świadczenia spełnić nie chce.

Gdy sąd odwoławczy oddali skargę kasacyjną, jednakże wyrazi w uzasadnieniu wyroku ocenę prawną odmienną od wyrażonej w zaskarżonym wyroku, to ta ocena jest wiążąca zarówno dla organów podatkowych, jak i dla wojewódzkiego sądu administracyjnego, tak jak ocena, o której mowa w art. 153 p.p.s.a.

Uchwały abstrakcyjne podejmowane są w celu wyjaśnienia przepisów prawnych, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych. Ich przedmiotem są więc wątpliwości prawne, które nie mają bezpośredniego związku z postępowaniem toczącym się w indywidualnej sprawie sądowoadministracyjnej.

Skoro ustawodawca nie wskazał w sposób wyraźny, że zwolnienie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 9 u.p.d. dotyczy także wygranych w grach losowych i zakładach wzajemnych organizowanych w innych państwach to przyjąć należy, że wygrane w innych państwach podlegały opodatkowaniu.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. pojęcie niewydanie interpretacji, użyte w art. 14o § 1 Ordynacji podatkowej, nie oznacza braku jej doręczenia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14 powołanej ustawy.

Skoro istota wydatków poczynionych przez skarżącą polega na ulepszeniu obcego środka trwałego przez przystosowanie go do nowego sposobu wykorzystania, poniesione na ten cel wydatki trzeba potraktować jako inwestycje w obcych środkach trwałych, które mogą być rozliczane kosztowo tylko w formie odpisów amortyzacyjnych (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c) i art. 16a ust. 2 pkt 1 oraz art. 16g ust. 13 u.p.d.o.p