Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz.U. z 2002 r., Nr 9, poz. 84 ze zm.) podatnikiem podatku od nieruchomości jest spółka cywilna a nie jej wspólnicy.

w sytuacji wykorzystywania lokalu mieszkalnego na cele inne niż mieszkaniowe (na przykład na spotkania biznesowe spółki z o.o.), czyli niezgodnie z umową najmu przedmiotowego lokalu, to na podatniku, a nie na organie podatkowym spoczywa ciężar dowodu, tj. przedstawienia źródeł dowodowych lub wskazania środków dowodowych, pozwalających na zaliczenie wydatków związanych z utrzymaniem danego lokalu do

pomimo braku jednoznacznych zapisów ustawowych w sprawach ulg i zwolnień uznaniowych udzielanych na podstawie art. 67 o.p., nie można odrzucić tezy, iż ciężar udowodnienia okoliczności, na które powołuje się wnioskodawca w swoim wniosku, powinien także spoczywać na samym zainteresowanym. Wnioskodawca bowiem, wskazując na przeszkody w zakresie możliwości uiszczenia podatku, najczęściej sam dysponuje

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz.U. z 2002 r., Nr 9, poz. 84 ze zm.) podatnikiem podatku od nieruchomości jest spółka cywilna a nie jej wspólnicy.

Stwierdzenie, że osoba która w chwili wejścia w życie Traktatu pokoju między Polską a Rosją i Ukrainą, podpisanego w Rydze dnia 18 marca 1921 r. (Dz.U. RP Nr 49, poz. 300), nie miała ukończonych 18 lat, nabyła obywatelstwo polskie na podstawie art. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. R.P. Nr 7, poz. 44 ze zm.), wymaga ustalenia, że była zapisana

1. Pozbawienie kombatanta bez podstawy prawnej należnych świadczeń stanowi naruszenie prawa obywatela do zabezpieczenia społecznego (art. 4241 § 2 k.p.c. w związku z art. 67 ust. 1 Konstytucji RP). 2. Przepis art. 2 ust. 5 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. Nr 68, poz. 436) jednoznacznie

Nie można żądać zwrotu nienależnie pobranych świadczeń rentowych za okres dłuższy niż jeden rok kalendarzowy poprzedzający rok, w którym wydano decyzję o rozliczeniu tych świadczeń, jeżeli osoba pobierająca świadczenie zawiadomiła organ rentowy o osiąganiu przychodów powodujących zawieszenie prawa do świadczeń rentowych (art. 138 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z