Sąd I instancji miał dostateczne podstawy aby zaakceptować stanowisko organów podatkowych, iż sprzeczne z prawem, i nienależne sporne świadczenie na rzecz skarżącego podatnika nie stanowiło zgodnego z prawem, prawnie relewantnego zwrotu dopłat, ale objęte unormowaniami prawa podatkowego otrzymanie nieodpłatnego świadczenia. Organy podatkowe nie stwierdziły w sprawie nieważności zwrotu dopłat, lecz

Działania organu podatkowego podejmowane w ramach przepisów zawartych w dziale V i VI Ordynacji podatkowej nie korzystają z powagi rzeczy osądzonej, która jest przymiotem władczych rozstrzygnięć, wydawanych po przeprowadzeniu postępowania uregulowanego w dziale IV

Wyrażona w orzeczeniu NSA ocena prawna i wskazania wiążą WSA oraz organ, którego działanie było przedmiotem zaskarżenia.

Ustawa procesowa nie zawiera wyraźnej regulacji w tej kwestii, przy czym konstrukcja czynów współukaranych zbieżna jest z wystąpieniem ujemnej przesłanki procesowej, jako „innej okoliczności wyłączającej ściganie”, wskazanej w art. 17 § 1 pkt 11 k.p.k., co przemawia za wydaniem w tej sytuacji orzeczenia umarzającego, zgodnie z art. 414 § 1 k.p.k.

Do uiszczenia opłaty restrukturyzacyjnej w wysokości 1,5% sumy należności uprawnieni są przedsiębiorcy objęci programami restrukturyzacyjnymi, o których mowa w art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców (Dz.U. Nr 155, poz. 1287 ze zm.).