Skoro decyzja organu odwoławczego nie zakwestionowała zasadności określenia zobowiązania dodatkowego, to zmiana jego wysokości przez organ odwoławczy dokonana po upływie terminu określonego w art. 68 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /t.j. Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60/ nie stanowi naruszenia terminu przedawnienia, albowiem decyzję określającą to zobowiązanie podatnik otrzymał
1. Weksel in blanco wraz z uprawnieniem do uzupełnienia można przenieść w drodze przelewu, chyba że co innego wynika z treści upoważnienia do uzupełnienia. 2. Posiadacz weksla, który nie ma legitymacji formalnej, ale jest legitymowany materialnie, może weksel ważnie indosować.
Członek partii politycznej, wobec której podniesiono zniesławiające zarzuty może skutecznie domagać się ochrony swych dóbr osobistych gdy wykaże, że zarzuty dotyczą także bezpośrednio jego osoby.
Artykuł 6 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679 ze zm.) w brzmieniu sprzed nowelizacji, która weszła w życie w dniu 12 lipca 2006 r., miał zastosowanie do osób wymienionych w art. 2 pkt 1, 2, 6 - 10 tej ustawy także w razie ich wyboru na stanowiska członków rady nadzorczej spółki
Pracodawca, ustalając spełnienie przez pracownika ocennych warunków przyznania świadczenia, dysponuje pewnym zakresem swobody, lecz jeśli są to warunki konkretne i sprawdzalne, to świadczenie jest premią a nie nagrodą.
Tylko wtedy, gdy bądź to wydatki poniesione na zakup, bądź to odpisy amortyzacyjne nie mogły - z mocy wyraźnego przepisu prawa - zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, podatnikowi nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony i - co jest
Od zasądzenia kosztów na rzecz organu administracji podatkowej należy odstąpić w sytuacji gdy dłużnik podatkowy domaga się umorzenia zaległości podatkowej, gdy wysokość tej zaległości znacznie przekracza kwotę jaką należałoby zasądzić na rzecz organu z tytułu poniesionych przez ten organ kosztów postępowania kasacyjnego, a organ ten nie wskazał, iż po wydaniu wyroku I instancji nastąpiło zaspokojenie