1. Zgodnie z art. 174 p.p.s.a. podstawą skargi kasacyjnej może być naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie lub naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.W świetle art. 176 u.p.p.s.a. podstawy skargi kasacyjnej powinny zostać uzasadnione. Ze względu na związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami
1. Zarzut błędnej wykładni polega bowiem na mylnym rozumieniu treści określonej normy prawnej.2. Aby dokonać oceny zasadności dokonanej w zaskarżonym wyroku wykładni powołanego wyżej przepisu prawa materialnego, należałoby w pierwszej kolejności skontrolować prawidłowość dokonanych w sprawie rozstrzygnięć procesowych.
1. Z punktu widzenia prawidłowości zmniejszenia podatku należnego w przypadku przywozu towarów na polski obszar celny decyduje data otrzymania przez podatnika dokumentu celnego. Dokonując ustalenia momentu, w którym podatnik wszedł w fizyczne posiadanie dokumentu celnego, organ podatkowy powinien oprzeć się na datach uwidocznionych w polu 54 dowodów odpraw celnych SAD - wprowadzonego rozporządzeniem
1. Określenie granicy czasowej, do której można ustalić zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych nastąpiło w przepisie art. 68 § 4 Ordynacji podatkowej. Przepis ten w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r. wprowadzonym w art. 1 pkt 56 lit. a ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy Ordynacja
1. Zgodnie z treścią objętego zarzutem skargi kasacyjnej przepisu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a., sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie uchyla je w całości albo w części, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów postępowania (inne niż dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego - art. 145 § 1 pkt 1 lit. b oraz stwierdzenia nieważności - art. 145 § 1 pkt 2) w takim
Przepis art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (jednolity tekst: Dz.U. z 1995 r. Nr 65, poz. 333 ze zm.) określał zasady finansowania składki na ubezpieczenie społeczne osoby wykonującej umowę zlecenia, a nie płatnika tej składki.
Po podjęciu uchwały o odwołaniu członka zarządu rada nadzorcza spółki z o.o. nie może wypowiedzieć mu umowy o pracę, niezależnie od tego, czy dowiedział się o odwołaniu.